* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. 1. Xəstəlik, qocalıq və b. səbəblərdən başının tükü tökülmüş, başı tüksüz. Balacayev özü ucaboylu, sarı, qırmızıbığlı, başı daz, peysəri dolu, ortayaşlı bir adam idi. S.Rəhimov. [Kişinin] daz başı qalaylanmış qab kimi işıldadı. Mir Cəlal. // is. Başda tük çıxmayan yer. Başının dazı. 2. Otsuz, bitkisiz, çılpaq. Daz çöl. – Görünür onların altında böyük daz qayalar; Onun altında zəifcik qurumuş otlar var. A.Səhhət. // Yarpaqsız. Daz ağaclar.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / daz1 DAZ – TÜKLÜ Pristav hətta daz başının tərini sildi (İ.Şıxlı); Səni gözlər Şəngül, Şüngül; Yuxa tüklü gözəl Məngül... (M.Müşfiq).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / daz2 I прил. плешивый, лысый 1. не имеющий волос на темени; с лысиной 2. перен. местами лишённый растительности, голый. Daz dağlar лысые горы II сущ. лысина, плешь, плешина; зоол. daz suiti лысун, daz çaxraxcıl плешанка
Azərbaycanca-rusca lüğət / daz1 прил. 1. цӀепӀ, чӀар фейи, чӀар алачир (кьил); // чӀар экъечӀ тийир, чӀар фейи, кьецӀил чка (кьилин); 2. векь-хъач, ттар-вал авачир, кьецӀил (мес. чуьл).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / daz