* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 Bir sıra isimlərə qoşularaq birgəlik, şəriklik bildirir; məs.: yoldaş, sirdaş, silahdaş, məsləkdaş.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / daş2 is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı… M.Hüseyn. [Rübabə] ayağının altındakı sərt qayalara, daşlara, quru kollara, buzlaşmış qumlara baxdı. Mir Cəlal. // Həmin kütlənin tikinti materialı kimi işlədilən ayrı-ayrı kiçik hissəsi, parçası. Bir tərəfdə sement, bir tərəfdə daş. M.Müşfiq. Rüstəm kişi … hələ bozaran daşlarına suvaq çəkilməmiş binaya doğru yollandı. M.İbrahimov. □ Daş kəsmək (çapmaq çıxarmaq) – iri sal qayalardan tikinti üçün daş doğramaq. Şirin üçün Bisütundan daş kəsdim; Münasib adamı Fərhad eylədim! Qurbani. Belə ki, hansı kənd şurasının adamı haradan haraya işləyəcək, nə qədər iş görəcək, torpaq qaldıracaq, daş çapacaq … hamısı nəzərə alınmışdır. S.Rəhimov. 2. Bıçaq və s. itiləmək üçün bülöv, ya daş çarx. □ Daşa çəkmək – daşda itiləmək. 3. Kitabə, başdaşı, qəbirdaşı. Ara-sıra ərəb hərfləri ilə yazılan daşlar da nəzərə çarpırdı… S.Hüseyn. 4. Daşdan qayrılmış, daşdan tikilmiş, daşdan hörülmüş, daşdan yonulmuş. Daş ev. Daş hasar. Daş pilləkən. Daş körpü. – [Mehriban] …qarşısında daş bir heykəl hissizliyi ilə hərəkətsiz duran ərini başdan-ayağa süzdü. S.Hüseyn. Birmərtəbəli daş evin pəncərələri taybatay açıq idi. M.Hüseyn. // Daş döşənmiş, daşla örtülmüş. Daş küçə. – Ağatlı fayton … Cavanşir qəsəbəsindən çıxıb daş yolla yuxarı dartındı. S.Rəhimov. 5. Bəzək üçün işlədilən firuzə, yaqut, almaz, brilyant və s.-yə verilən ümumi ad; daş-qaş. Sibir daşı. Üzüyün daşı. 6. Dama, nərd və b. oyunlarda ağac, sümük və s.-dən qayrılmış fiqurlardan hər biri. // Şahmat oyununda: piyadalardan əlavə olan 8 fiqur. Şah şahmat oyununda əsas daş hesab olunur. □ Daş-daşa – şahmat və dama oyununda: heç-heçə qurtarma. Daşa getmək – domino oyununda; yerdən əlavə, təzə daş götürmək. Beş dəfə daşa getdi. 7. Hesab sayğacındakı dənələrdən hər biri. Hesabdar bir-birinin arxasınca daha üç daş çəkdi. 8. Tərəzi daşı. Birkiloluq daş. – Günbəgündən qocalıb, artmaqdadır mülkü, malı; Düz deyil arşını, ölçüsü, tərəzisi, daşı. M.Ə.Sabir. 9. tib. Bədənin bəzi daxili orqanlarında (məs.: böyrəkdə, qara ciyərdə, öd kisəsində və s.-də) yığılıb daşlaşan maddə. Qara ciyərdə daş əmələ gəlmək. Böyrəyində daş var. 10. məc. Rəhmsizlik, mərhəmətsizlik, amansızlıq, çox sərtlik, hissizlik mənasında. Daş ürək. 11. məc. Çox bərk, çox sərt, çox möhkəm şey haqqında (çox vaxt “kimi” sözü ilə). Əgər daş olsa dözməz xublar bidadına, bilməm; Nə eylər kim, könül bunca cəfavü cövrə tab eylər. S.Ə.Şirvani. İçəri atılan daş kimi bərk şeyin nə olduğunu bilmək üçün onu əli ilə axtarıb, nəhayət, tapdı. A.Şaiq. Yollar buz bağlayıb, daş kimi bərkimişdi. M.Hüseyn. ◊ Daş atıb başını tutmaq – qəti surətdə danmaq, boynuna almamaq, inkar etmək, rədd etmək. Mədəd Xanpərini çağırtdırıb əhvalatı öyrənmək istədikdə, Xanpəri, nə təhər deyərlər, daş atıb başını tutdu. Ə.Vəliyev. Daş atmaq – 1) kinayə ilə demək, tənə vurmaq, söz atmaq, sataşmaq. O, kimə daş atır? – Ay daş atan bəxtəvər, daşın da bir vaxtı var. (El sözü); 2) əlindən çıxarmaq, axırına çıxmaq. Var-yoxa daş atmaq. Pullarına daş atdı. – Qalan dövlətinə də İrandan gəlmiş bir dərviş daş atdı. Ə.Haqverdiyev. Daş basma(sı), daş çapı – daş üzərinə salınmış yazıları çap etmə üsulu, litoqrafiya üsulu ilə kitab çapı. Bu kitabça İrandan gətirilmə daş çapıdır. F.Ağazadə. Daş daş üstə qalmamaq – tamamilə dağılmaq, uçulub yerlə bir olmaq, alt-üst olmaq. Tullama zəlzələ ilə dönmə zəlzələ birdən olanda daş daş üstə qalmır. H.Zərdabi. Daş dövrü (əsri) tar. arxeol. – ibtidai icma quruluşunun, daşdan müxtəlif alətlər hazırlanması ilə səciyyələnən dövrü. Yazının qədim olmasına sübut daş dövründən tapılmış olan bir çox əsərlərdir. F.Ağazadə. Misirdə, Assuriyada və Babilistanda əkinçilik və maldarlıq 6000 il bundan əvvəl kifayət dərəcədə yüksək səviyyədə idi. Avropada isə bu zaman bəşəriyyət daş əsri deyilən səviyyəyə yenicə çatmışdı. “Ümumi zootexniya”. Daşa basmaq – daşlamaq, üstünə daş yağdırmaq, daş atmaq. Axır, mən hara gedim? Uşaqlar məni daşa basır? C.Məmmədquluzadə. Daşa dönmək – 1) bərkimək, daş kimi bərk olmaq; 2) məc. ürəyi sərtləşmək, heç bir şeydən mütəəssir olmamaq, təsirlənməmək. Daşa dönmüş – ürəyi bərk, sərt, rəhmsiz, şəfqətsiz, mərhəmətsiz adam haqqında. Daşa dersəm eşidir, sonra verir əkssəda; Daşa dönmüşlərə əks eyləmədi fəryadım. M.Hadi. Daşa dönmüşə mənim sözüm təsir etmədi. Ə.Əbülhəsən. Daşdan cavab istəmək (axtarmaq) – çox bərk utanmaq, utandığından deməyə heç bir söz tapmamaq. Oruc başını aşağı salıb, ayağının yanındakı torpaqdan və daşdan cavab axtardı. Ə.Vəliyev. Daşdan keçmək – çox təsirli olmaq, hər yerdə işə keçmək. Bu vəsiqə daşdan keçər. – O deyir ki, bir kağız göstərmişəm, daşdan keçər. S.Rəhimov. Daşdan yumşaq – keyfiyyətindən asılı olmayaraq yeyilə bilən hər şey; dişədəyən. Elə acam ki, daşdan yumşaq nə olsa, yeyəcəyəm. “Koroğlu”. Daşı daş üstündə qoymamaq – tamamilə dağıtmaq, darmadağın etmək, dağıdıb viranəyə çevirmək. Daşı ətəyindən tökmək (atmaq) – fikrindən daşınmaq, rəyini dəyişmək, görmək istədiyi bir işdən vaz keçmək, höcəti buraxmaq. [Hacı Məhəmmədəli:] Cənab həkim, gəl sən bu daşı ətəyindən tök! C.Məmmədquluzadə. Oğul! Daşı tökün ətəyinizdən; Bir yaxşılıq qalsın dünyada sizdən. S.Vurğun. Gəl, lənət şeytana, – deyək, tökək bu daşı ətəyimizdən. M.İbrahimov. Daşı sıxsa suyunu çıxarar – çox güclü, qüvvətli, sağlam adam haqqında. Daşın böyüyündən yapışmaq, daşın böyüyünü götürmək – öhdəsindən gələ bilmədiyi, bacara bilmədiyi bir işdən yapışmaq. Daşını atmaq – azad olmaq, yaxasını qurtarmaq; əl çəkmək, tərk etmək. Yeganə bir öküzüm var idi, dünən satdım; Onunla birgə əkinçiliyin daşın atdım. Ə.Nəzmi. Əvvəlləri elə fikir edirdim ki, aldığım taxıl məhsulu ilə kasıblığın daşını büsbütün atacağıq. M.Hüseyn. Daşlar dilə gəldi – bir hal, ya hadisənin çox ağır, dözülməz, faciəli olduğunu bildirir. Bir daş altda, bir daş üstdə – gizli saxlanmalı, heç kəsə deyilməməli sirr halında. [Piti Namaz] Mən həyət adı çəkdim burda? Bir sözüydü, bir dəfə demişdim, düzəlmədi, mən də bir daş altdan qoydum, bir daş üstdən. İ.Məlikzadə. Bir daşla iki quş vurmaq – bir dəfə zəhmət çəkməklə iki iş görmək, iki şeyi əldə etmək. Daş asılmaq – gec qızmaq, gec qaynamaq. Samovar qaynamır, deyəsən, altından daş asılıb. Oxu daşa toxunmaq – bərkə düşmək, ciddi maneəyə rast gəlmək, işin baş tutmasına ciddi əngəl çıxmaq. Özünü daşdan daşa çırpmaq (vurmaq) – bir şeyi əldə etmək üçün özünü hər cür çətinliyə vurmaq, hər cür çətinlik və məhrumiyyətə məruz etmək. Üstünə bir daş – bax bir daş altda bir daş üstdə. Üstünə daş qoymaq – sirri gizli saxlamaq, heç kəsə bildirməmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / daş1 Qədim mənası “atmaq” deməkdir. Görünür, daşdan döyüş vasitəsi kimi istifadə edib, onu düşmənin üstünə atıblar (Qaraca Çoban kimi). Sonra sözün həm leksik, həm də qrammatik mənası dəyişib, feil ismə çevrilib. Ehtimal ki, dışarı (kənar) sözü ilə əlaqədardır, çünki daşı kənara atıblar və ya qayadan qopub kənara düşdüyü üçün belə adlanıb. Qaya isə “sürüşkən” mənasında işlədilib, qayıq (suda üzən, sürüşən) sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti) Bu şəkilçi, əsasən, şəxs bildirən isimlər düzəldir. Lakin çağdaş, kökdaş (qohum), anlamdaş, səsdaş, (Anadolu türkləri “sinonim, omonim” mənasında bu sözləri işlədir) tipli sözləri şəxs bildirmir. Mənşəyi haqqında ehtimal belədir. Yerlik hal şəkilçisi ilə əş sözünün birləşməsindən düzəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / daş1 DAŞ Torpağa həsrətəm; həsrətəm daşa, ağaca (R.Rza); ƏLLƏMƏ (məh.) [İsmayıl bəy:] Sözümə baxsan, bu məsələnin üstünə iri bir əlləmə qoy, bununla da qurtar (Ə.Vəliyev); HƏCƏR (kl.əd.) Abbas deyər salım şahın başına; Ərəbi-həcər, farsi-səng, türkidaş (“Abbas və Gülgəz”); SƏNG (kl.əd.) Səng şikəst eylədi balü pərim; Banlamağın hasilini anladım (M.Ə.Sabir).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / daş1 DAŞ I is. Bərk cisim. Daş qəlbli insanları neylərdin, ilahi?! (M.Ə.Sabir). DAŞ II f. Yağıntı nəticəsində çayın sahili basması, bərk qaynama nəticəsində suyun daşıb tökülməsi. Çaylar daşıb sel olsun; Taxıllar tel-tel olsun (M.Ə.Sabir).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / daş2 I сущ. 1. камень: 1) твёрдая горная порода в виде сплошной массы или отдельных кусков. Hamar daş гладкий камень, ağ daş белый камень, möhkəm daş прочный камень, küçəni daşla döşəmək вымостить улицу камнем, daşda həkk etmək высекать на камне, daşdan tikmək строить из камня 2) ценный и красивый минерал, употребляющийся для украшения. Qiymətli daş драгоценный камень, nadir daş редкий камень, şəffaf daş прозрачный камень, qırmızı daş красный камень, üzüyün daşı камень кольца 3) твёрдое отложение солей во внутренних органах. Öd daşı жёлчный камень, sidik daşı мочевой камень, tüpürcək daşı слюнный камень, böyrək daşı почечный камень 2. гиря (металлический груз определённого веса, применяемый при взвешивании предметов). Kiloluq daş килограммовая гиря, pudluq daş пудовая гиря 3. фишка (кружок, кубик и т.п. из кости, дерева, пластмассы, используемый в играх) 4. кость, костяшка (на счётах) II прил. 1. каменный: 1) сделанный, построенный из камня. Daş ev каменный дом, daş pilləkən каменная лестница, daş hasar каменная ограда, daş döşəmə каменный настил, daş hörgü каменная кладка, daş körpü каменный мост, daş şəbəkə резная каменная решетка, daş örtüyü каменное покрытие 2) содержащий камень, состоящий из камня. Daş meteorit астр. каменный метеорит, daş karxanası каменный карьер, каменоломня 3) перен. равнодушный, безжалостный, жестокий. Daş ürək каменное сердце 4) безжизненный, застывший. Daş sifət каменное лицо 2. каменистый. Daş yolla по каменистой дороге, daş toxuma бот. каменистая ткань 3. строит. бутовый. Daş tavası бутовая плита, daş hörgü бутовая кладка; daş döşənmiş küçə (yol) булыжная мостовая, daş kömür каменный уголь; daş zindan темница, dəyirman daşı жёрнов, qəbir daşı надгробный камень, daş basması (çapxanası) литография, çaxmaq daşı кремень, dama daşı шашка, bülov daşı точильный камень, çay daşı булыжник, məhək daşı пробный камень, təməl daşı краеугольный камень, daş dövrü каменный век ◊ daş atmaq kimə бросать, бросить камень в кого; axırına daş atmaq nəyin до конца проматывать, промотать что (нерасчетливо, неразумно тратить, потратить деньги, продукты и т.п.); başı daşdan daşa dəyib видал виды, бывал в переделках; başına daş düşsün! будь проклят! будь неладен! да будет он проклят! (выражение проклятия); başına daş salmaq nəyin сбыть с рук что; başını daşa döyüb! он напрасно сделал! bostanına daş atmaq kimin бросать камень в чей огород; daş atıb başını altına tutmaq категорически отрицать, не признаваться; не соглашаться; daş qayaya rast gəlib нашла коса на камень; daş(-ı) daş üstə qoymamaq камня на камне не оставить; daş kimi düşmək (düşüb qalmaq) лежмя лежать; daş kimi yatmaq спать мертвым сном; daş olub quyuya düşmək как в воду кануть; daş üstə daş qoymamaq ничего полезного не сделать; bir daş altdan, bir daş üstdən шито-крыто; ни гугу (о молчании); daşa vursan daş dağılar камень расколет (разобьёт) (о здоровом, крепком ребёнке); daşdan keçər (ərizəsi, yazısı) kimin пробьет даже каменную стену (об аргументированном заявлении); daşa basmaq (tutmaq) забросать камнями; daşa dönmək: 1. стать чёрствым, бессердечным, жестоким; 2. застыть, окаменеть; daşdan yağ çıxarmaq уметь извлекать пользу из любого дела; daşdan yumşaq что угодно (независимо от вкуса, качества и т.д.), лишь бы было съедобным; daşdan pul çıxarmaq уметь делать, добывать деньги; çörəyi daşdan çıxır с трудом добывает хлеб насущный; daşı dalında gizlətmək держать (иметь) камень за пазухой; daşdan səs çıxdı, ondan yox принял без слов, без возражений; daşı ətəyindən(izdən) tök(-ün), at(-ın) перестань(-те) упорствовать (упрямиться, упираться), откажись(тесь) от своего намерения; daşı sıxsa suyunu çıxarar из камня выжмет воду (о физически сильном, здоровом человеке); daşın böyüyündən yapışmaq (böyüyünü götürmək) взяться за непосильную работу; daşını (birdəfəlik) atmaq kimin, nəyin отказаться от кого, от чего; распрощаться навсегда с кем, с чем; daşlar dilə gəlir! камни вопиют; oxu daşa dəydi kimin не повезло кому в чём-л.; oğru yadına daş salmaq напоминать кому-л. о том, о чём он сам не помышляет; heç kəsin toyuğuna daş atmaz и мухи не обидит; o günə daş düşəydi (yağaydı)! будь проклят тот день!
Azərbaycanca-rusca lüğət / daş1 I. i. stone; amer. rock; qiymətli ~ precious stone, gem, jewel; bülöv ~ı oilstone, whetstone; sualtı ~ reef; rock; yonulmuş ~ ashlar; diş ~ı tartar; öd kisəsinin ~ı tib. gall-stone; məhək ~ı cornerstone, keystone, foundation-stone; ◊ ~ kimi düşmək to drop like a stone; ~ı ~ üstə qoymamaq (dağıtmaq) to raze to the ground (d.); bir kəsə ~ atmaq həm müst. həm də məc. to throw* a stone at smb.; ~dan tikmək to build* of stone; ~dan qayırmaq to make* of stone; ~a dönmək to harden / to turn into stone; elm. to petrify; məc. to harden; ~a basmaq to throw* stones II. s. stone, stony; rocky; ~ divar / körpu və s. stone wall / bridge, etc.; ~ alətlər stone tools / implements; ◊ ~ kömür coal; ~ baltası stone-axe; ◊ ~ dövrü the Stone Age
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / daş1 is. pierre f ; qiymətli ~ pierre précieuse ; bülöv ~ı affiloir m, pierre à aiguiser ; tib. calcul m, gravelle f, gravier m, lithiase ; məhək ~ı pierre de touche
Azərbaycanca-fransızca lüğət / daş1 сущ. 1. къван; yola daş döşəmək рекье къван ттун; 2. куьнуь ва я къванцин чарх; daşa çəkmək къванцяй чӀугун (ягъун), къван алтадун, къванцелди хци авун; 3. кхьинар алай къван, кьилин къван, сурун къван; 4. къванцин; къванцигай эцигай (авур, расай); daş hasar къванцин пару; daş körpü къванцин муьгъ; // къван ттур, къван авай; daş yol къванцин рехъ; 5. къаш (якъут, фирузе, алмаз, бриллиант ва мсб. санал лугьудай тӀвар); üzüyün daşı тупӀалдин къаш; 6. къван (тӀамадин, нардинин, доминодин); 7. гьисабар ядай чурткадин къванерикай гьар сад; 8. терездин къван; girvənkəlik daş гирванкадин къван; 9. мед. къван (дуркӀунда ва мс.); 10. пер. регьимсузвал, мергьяметсузвал, инсафсузвал, гьиссузвал манада; daş ürək къван хьтин рикӀ; 11. къван хьтин (хьиз), гзаф кӀеви, гзаф мягькем; 12. рах. къван, къамбур (чайданди ва мс. кьадай); ** daş atmaq а) къванер гьалчун, къван вегьин, гаф гьалчун, тегьне авун, айгьамдалди лугьун, гаф вегьин, ктадун; б) гъиляй акъудун, эхирдиз экъечӀун (мес. пулун); daş basma(sı), daş çapı къванцин басма, къванцин чап (къванцин кьилел авунвай кхьинар чап ийидай къайда, литографиядин рекьелди улуб чап авун); daş daş üstə qalmamaq къван къванцел аламукь тавун, тамам чукӀун, чкӀана чиливди сад хьун, кӀан-пад цавал хьун; daş dövrü (əsri) ист., археол. къванцин девир (век, асир), сифтегьан инсанри къванцин алатрикай менфят къачур девир; daşa basmaq къван гун, къванцин хура тун, къванер гьалчун, кьилел къванер къурун; daşa dönmək а) къван хьун, (къван хьиз) кӀеви хьун; б) пер. рикӀ къван хьиз хьун, са куьникайни эсер тахьун, регьимсуз хьун; daşdan keçmək къванцяй акъатун, гьар са чкадал ише фин (мес. са документ, ччар ва мс.); daşdan yumşaq къванцелай хъуьтуьл, сарак акатдай, вичин еридилай аслу тучиз нез жедай гьар са затӀ; daşı daş üstündə qoymamaq къван къванцел тутун, тамамдиз чукӀурун, дарбадагъ авун, чукӀурна харапӀадиз элкъуьрун; daşı ətəyindən tökmək (atmaq) фикирдилай элкъуьн, фикир дегишун, ийиз кӀанзавай са кардилай (гьуьжетдилай) гъил къачун манада; daşın böyüyündən yapışmaq, daşın böyüyünü götürmək еке къван кьун; vura bilməyən, daşın böyüyündən yapışar. Ata. sözü ягъиз тежерда еке къван кьада; daşlar dilə gəldi къванер чӀалал атана (са гьалдин, вакъиадин гзаф заланвал, эхиз тежервал, мусибатлувал къалурдай ибара); bir daş altda, bir daş üstdə са къван кӀаник, са къван кьилел (садазни лугьун лазим тушир, чинеба хуьн лазим тир сирдин гьакъинда); bir daşla iki quş vurmaq са къванцелди кьве къуш ягъун, садра зегьмет чӀугуналди кьве кар авун (кьве затӀ гъилик авун); oxu daşa toxunmaq (ягъай) хьел къванце акьун, кӀеве гьатун, кӀеви манийвилел гьалтун, кар туькӀуьниз энгел акъатун; özünü daşdan daşa çırpmaq (vurmaq) вичи-вич къванериз ягъун (къванерал гьалчун), са затӀ гъиле авун патал гьар са четинвилиз кьил ягъун; üstünə bir daş кил. bir daş altda, bir daş üstdə; üstünə daş qoymaq винел къван эцигун, сир чинеба хуьн, садазни чир тавун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / daş(Cənubi Azərbaycan) bax dadaş (2-ci məna)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.