* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. zool. Durnalar fəsiləsindən yeyilən iri çöl quşu. 2. məc. Çox asan aldadıla bilən, uzağı görməyən, dardüşüncəli adam haqqında. Dovdaq adamı aldatmaq asandır. – Karvanbaşı cilovu əlinə almışdı və dovdaq kimi donub atın yanında dayanmışdı. Ə.Məmmədxanlı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dovdaq1 Bu quşun adı Əbu Həyyanda duğ sözü ilə verilib, çıxardığı səslə bağlıdır (təqlidi sözdür): duğ-duğ kimi olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / dovdaq2 I сущ. зоол. дрофа (крупная степная птица из отряда журавлеобразных с длинной шеей и сильными ногами) II прил. дрофиный. Dovdaq yumurtası дрофиное яйцо
Azərbaycanca-rusca lüğət / dovdaq1 сущ. 1. зоол. кьукь (дурнайрин жинсиникай ири чуьлдин къуш); // хъукьран (мес. кака); 2. пер. регьятдаказ алцурар жедай, вилик пад таквадай, дар фагьум авай, экуькъирав касдин гьакъинда.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dovdaq