* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. etnoqr. Gəlin gedən qızın üzünü örtən tül örtü. Gül düxtərinin ərusi yetmiş; Gülgün duvağın başına örtmüş. Xətayi. Artıq Gülzarı başında ağ duvaq qapıdan çıxarırlardı. C.Cabbarlı. // Ümumiyyətlə, keçmişdə qadınların başlarına taxıb üzlərini gizlətdikləri şəffaf örtü. Zülf töküb üzə dilbər; Çıxıbdır düzə dilbər; Duvaq salın üzünə; Gəlməsin gözə dilbər. (Bayatı). Yanağın yanında zülfə tov vermiş; Ucun sancmış tər duvağın üstündən. M.P.Vaqif. 2. məc. Təşbehlərdə “örtü” mənasında. Qapqara bir duvaqla örtülmüşdür göy saray. R.Rza.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / duvaq1 DUVAQ I is. [ ər. ] Örpək. Dönüb baxdılar. Zərnigar da üzündəki duvağı araladı (İ.Şıxlı). DUVAQ II is. Qazanın üstünə qoyulan dəstəkli taxta. Qazanın duvağı.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / duvaq2 сущ. 1. фата (покрывало из тюля или кружева, служащее свадебным головным убором невесты) 2. перен. покрывало (то, что укрывает собой, скрывает под собой что-л.) 3. вуаль
Azərbaycanca-rusca lüğət / duvaq1 сущ. 1. этногр. дуьгуьр (тухузвай сусан ччиниз вегьидай туьл); // виликра дишегьлийри кьилелай вегьена ччинай авадардай кьелечӀ къир; 2. пер. тешпигьра: “перде” манада.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / duvaq