* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Bilik, məlumat; oxumaq və zehin işlətmək nəticəsində hasil olan yetkinlik, kamillik. 2. Mədəniyyət, maarif. İndidən tərbiyə qıl baği-dili; Bitsin ol bağçada irfan güli. M.Hadi. Qanan kim, qandıran kim, nəşriirfan eyləyən kimdir. M.Ə.Sabir. Bir söylə görüm, məktəbi-irfan nəyə lazım? Təhsili-ədəb, dərsi-dəbistan nəyə lazım? M.S.Ordubadi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / irfan3 ə. 1) xəbərdar olma, bilmə; 2) təsəvvüfdə: Allahı dərk etmə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / irfan1 сущ. устар. 1. знания (совокупность сведений, познаний в какой-л. области) 2. просвещение
Azərbaycanca-rusca lüğət / irfan1 [ər.] сущ. 1. чирвал, билиг, малумат; кӀелунин нетижада гьасил хьайи камилвал; хабардар хьунухь, ччир хьунухь; 2. культура, меденият, маариф.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / irfan