* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] klas. Bir şeyin əsli, mahiyyəti, əsası, məğzi. Adəmin künhünü anlardı, qılardı səcdə. S.Ə.Şirvani. Çatdı ya ki, uşaqların; Künhünə elmü sənətin? Yaxşı ki, qorxub az yedin; Toxluq edər təbiətin. A.Səhhət. □ Künhünə varmaq (çatmaq) – bir şeyin əsasını, əslini, mahiyyətini, məğzini öyrənmək, araşdırmaq, bilməyə çalışmaq. Məsələnin (işin) künhünə çatmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / künh2 ə. 1) bir şeyin sonu, ən son nöqtəsi; 2) fəlsəfədə: mahiyyət.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / künh1 [ər.] сущ. клас. са затӀунин пун, диб, асул метлеб, асас; эхир; künhünə varmaq (çatmaq) са затӀунин пун, асул метлеб ччирун, жугъурун, ччириз алахъун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / künh