* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Qulaqları uzun (qoyun haqqında). Qoyun var kərə gəzər; Qoyun var kürə gəzər; Gedər, dağları gəzər; Gələr, evləri bəzər. (Sayaçı sözü). // Sif. mənasında. Kürə qoyun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kürə2 is. [ər. kürrə] Yer kürəsi, üzərində sakin olduğumuz planet. Yer kürəsinin əhalisi. Geri fırlan, Yer kürəsi, zamandan küsüb; Nüşabənin kəcavəsi təpədən aşdı… M.Araz. □ Küreyi-ərz köhn. – Yer kürəsi, dünya. Bu küreyi-ərzdə mən, müxtəsər; Müxtəlif əlvan görürəm, qorxmuram. M.Ə.Sabir. // Şar, yuvarlaq şey. Küçələrdə sıra ilə yerə basdırılmış çuqun dirəklərin başında ağ kürələr parlayırdı. Ə.Sadıq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kürə3 is. [fars.] 1. Dəmiri qızdırmaq üçün körüklə odu közərdilən dəmirçi ocağı. Kürəni körükləmək. Dəmirçi kürəsi. – Dəmiri kürədən dəmir çıxardar. (Ata. sözü). Əlli qədəm bir-birindən aralı çadırların aşağı tərəfində ağacdan bir çardaq tikilib, içində böyük misgər kürəsi və bu kürəyə münasib bir körük nəsb olub. M.F.Axundzadə. …Körüklər basılır, kürə qızarır, zindan səslənir. S.Rəhimov. □ Cəhənnəm kürəsi – bax cəhənnəm. Yayda cəhənnəm kürəsi kimi hər tərəfi yandıran Tehran günəşi, payızın son ayları və qışda çox ilıq və mülayim olur. M.İbrahimov. 2. Palçıqdan, gildən və ya dəmirdən düzəldilən kiçik ocaq. Xörəyi kürədə bişirmək. Kürəyə kömür tökmək. – Mətbəxdə mütləq təndir, biri böyük, digəri kiçik iki ocaq, bir kürə olardı. H.Sarabski. …Fatma səkidə, palçıqdan qoyulmuş kürədə südlü sıyıq bişirirdi. Ə.Əbülhəsən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kürə4 KÜR(Ə)1 ə. 1) mədən ocağı, dəmirçi kürəsi; 2) xörək bişirmək üçün dəmirdən və ya palçıqdan qayrılmış kiçik ocaq; 3) yeraltı su yatağı. KÜRƏ2 ə. vilayət, ölkə. KÜRƏ3 ə. şar, top. Kürei-ərz Yer kürəsi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / kürə1 Dəmirçi kürəsi, çörək bişirmək üçün olan kürə birləşmələrindəki kürə sözünü fars mənşəli hesab edirlər. Məncə, od, ocaq mənasını verən köy, kömür sözləri ilə qohumdur və türk sözüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / kürə1 KÜRƏ I is. [ fars. ] Ocaq. O saat sinəsi dəmirçi kürəsi kimi yanmağa başladı (Dastanlar). KÜRƏ II is. [ ər. ] Girdə, şar şəkilli. Axı, necə dözür bu zərbələrə; Havada fırlanan balaca kürə? (B.Vahabzadə). KÜRƏ III is. [ ər. ] Dünya. Bir səhər bu səslə qalxdım yerimdən; Günəşlə bir baxdım Yer kürəsinə (M.Araz). KÜRƏ IV is. Kürəşəkilli ildırım. Birdən toyuq yumurtası boyda sarı işıq verən kürə pəncərədən içəri daxil oldu və dəhlizə keçdi. KÜRƏ V sif. Qulağı uzun olan. Kürə qoyunun yunu çox olur.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / kürə2 1 I сущ. шар, сфера: 1. мат. геометрическое тело, образуемое вращением круга вокруг своего диаметра. Kürənin mərkəzi центр шара 2. всякий предмет сферической формы II прил. шаровой, сферический. Kürə seqmenti мат. шаровой сегмент; Yer kürəsi Земной шар 2 сущ. 1. горн: 1) печь для накаливания и переплавки металлов. Dəmirçi kürəsi кузнечный горн; горнило 2) печь для обжига керамических изделий 2. топка (часть печи или котла, где сжигают топливо) 3. очаг (устройство для разведения огня) II прил. горновой. Kürə qaynağı тех. горновая сварка ◊ cəhənnəm kürəsi адское пекло
Azərbaycanca-rusca lüğət / kürə1 I. i. ball, sphere; balloon; globe; yer ~si the (terrestrial) globe II. i. furnace, hearth; dəmirçi ~si forge, forging furnace; bloomery III. i. long-eared, with / having long ears (of sheep and goat); ~ qoyun a long-eared sheep; a sheep with long ears
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / kürə2 [fars.] сущ. 1. къул (чатук целцив гар яна цӀивинрик цӀай кутадай, ракь ифирдай чка); // cəhənnəm kürəsi кил. cəhənnəm; 2. куьре (ведредикай ва я мс. къапуникай къвалариз чепедин луз гана раснавай цӀивинар курдай, винел къафунар чрадай тавун авачир пич хьтинди).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / kürə3 [ər. kürrə] сущ. 1. Ччилин шар, Чилин гирда, Чил (планета); // küreyi-ərz куьгьн. Чилин шар, дуьнья; 2. шар, гирда, керкил (гедев, элкъвей) затӀ.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / kürəI (Kürdəmir, Mingəçevir, Oğuz) manqal II (Ağbaba, Cəbrayıl, Füzuli, Kürdəmir, Qax, Salyan, Oğuz) 1. qulaqlı (Cəbrayıl, Füzuli, Kürdəmir). – Qara kürə şişəyimiz dünən qoçə:lifdi (Cəbrayıl); – O sarı kürə qoynu sa: verrəm (Kürdəmir) 2. b a x kərə (Ağbaba, Qax, Oğuz). – Kürə qoyunun qulağı lap balaca olur (Oğuz) III (Kəlbəcər) kiçik xiyar. – Ə:, get bir-iki kürə gəti IV (Lənkəran) ləpəsi çətin çıxan qoz. – Bıranın qozi kürə olır V (Qax) quzey yerlərdə bitən çiyələk
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.