* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2006 | •••• | 0.45 |
2007 | •••••••• | 1.06 |
2008 | •••••••••••••••••••• | 2.68 |
2009 | ••••• | 0.64 |
2010 | •• | 0.18 |
2012 | • | 0.09 |
2013 | •• | 0.15 |
2014 | ••• | 0.34 |
2015 | •••••• | 0.68 |
2016 | •••• | 0.52 |
2017 | ••• | 0.33 |
2018 | •• | 0.15 |
2020 | • | 0.13 |
1 is. [fars.] Stol, masa. Sədr məclisi sakit etmək üçün qalxıb qarşısındakı mizi döydü. T.Ş.Simurq. Üstü qırmızı örtüklü mizin ətrafında yeddi nəfər oturdu. H.Nəzərli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / miz2 sif. Şiş, iti, biz. Miz saqqal. – [Şeyx İsa] uzaqdan baxanda 80 yaşında, uzunsaqqal və saqqalının ucu da miz bir insandır. C.Məmmədquluzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / miz1 MİZ I is. [ fars. ] Stol. Cavanlar yazı stolunun qabağındakı dəyirmi mizin dalında üzbəüz oturdular (M.Hüseyn). MİZ II is. Pis iy. Evi kəsif miz iyi bürüdü (İ.Şıxlı).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / miz2 1 сущ. стол. Mizin ətrafında вокруг стола, mizin arxasında oturmaq сидеть за столом 2 I прил. острый (суживающийся к концу) II сущ. тычок: 1. удар, толчок кулаком (движением от себя) 2. торчащий предмет, стоящий торчком III нареч. торчком, тычком, торча кверху. Miz durmaq стоять торчком 3 сущ. диал. перегнившая смесь помёта и мочи домашнего скота
Azərbaycanca-rusca lüğət / mizBiz (I şəxs əvəzliyinin cəm forması). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıf. stol, masa.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiI (Ağdam, Cəbrayıl, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Tovuz, Zəngilan) 1. torpaq, saman, peyin və sidik qarışığı (Qazax) – Tovlanın mizini təmizdə 2. baramaqurdunun nəcisi (Ağdam, Şəki). – Qurdu yayanda mizi atırıx ə:nə ki, yeri yaxşı olsun (Ağdam); – Yeri qurdun mizi bürüyüb, mizi daşıyıb kümnən çıxart (Zəngilan); – Dirniyə töküllər mizi peyin yerinə (Şəki) 3. sidik 4. iylənmiş su II (Cəbrayıl, Şahbuz, İrəvan) milçək sürfəsi. – Ətin üsdün ört, milçək miz salmasın (Cəbrayıl)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.