* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | •• | 6.85 |
2003 | •••• | 15.35 |
2004 | ••• | 10.44 |
2005 | •• | 8.10 |
2006 | •••• | 15.77 |
2007 | ••••• | 19.66 |
2008 | •••••••••••••••••••• | 91.60 |
2009 | ••••••• | 30.40 |
2010 | •••••• | 26.51 |
2011 | ••••••• | 29.51 |
2012 | •••••• | 27.02 |
2013 | •••••••• | 33.70 |
2014 | •••••• | 25.57 |
2015 | ••• | 12.42 |
2016 | •• | 8.33 |
2017 | ••• | 10.73 |
2018 | ••••••• | 27.72 |
2019 | ••• | 11.96 |
2020 | ••••• | 21.22 |
1 is. [fars. əsli ər. “əmir”dən] 1. klas. Rəis, başçı, ağa. Hökmünə məhkum olmuşuz sultanımızdır mirimiz. Nəsimi. 2. din. Bəzi adam adlarının əvvəlinə artırılaraq onların seyid nəslindən olduğunu göstərir; seyid; məs.: Mirəli, Mirhəsən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mir2 1. мир … (первая часть некоторых мусульманских имён, указывающая принадлежность их к религиозному роду). Mirhəsən Миргасан, Mirəhməd Мирахмед 2. устар. глава, предводитель
Azərbaycanca-rusca lüğət / mir1 [fars. əsli ər. “əmir”dən] сущ. 1. клас. агъа, начальник, чӀехиди; 2. дин. бязи инсанрин сложный тӀварарин паярикай сад лагьай, абурун сейид несилдикай тирди къалурдай пай; сейид; мес. Mirpaşa Мирпаша.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mirf. «əmir»dən. 1) başçı, rəis, rəhbər; 2) ağa, bəy; 3) seyid nəslindən olanların adlarının əvvəlinə artırılır. Miri-hacc hacıların başçısı (Məkkə ziyarətinə gedənlərə səfərdə rəhbərlik edən adam).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti(Cəbrayıl) paxır. – Sərnici mir yeyib deşilib
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.ə. "Əmir" sözünün farslaşmış forması; rəis, başçı, ağa; Məhəmməd peyğəmbərin nəslindən olanların (seyidlərin) adlarına artırılan dini titul.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti