* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | ••••• | 3.43 |
2003 | •••••••••• | 7.87 |
2004 | ••••••••••••••••• | 13.81 |
2005 | •••••••••••••••••• | 14.17 |
2006 | •••••••••••••••••••• | 16.44 |
2007 | ••••••••••• | 8.46 |
2008 | ••••••••• | 7.31 |
2009 | •••••••••••• | 9.76 |
2010 | •••••••••••••••••••• | 16.34 |
2011 | •••••••••••• | 9.78 |
2012 | ••••••••••••••• | 11.96 |
2013 | •••••••••••• | 9.48 |
2014 | •••••••••• | 8.07 |
2015 | •••••••••• | 7.49 |
2016 | •••••••••••• | 9.54 |
2017 | ••••••••••••• | 10.41 |
2018 | ••••••••••••••••• | 13.48 |
2019 | •••••••••• | 8.07 |
2020 | •••••••• | 6.10 |
1 sif. [ər.] 1. Bir tayfanın və ya ölkənin başçısı. Qəbilənin əmiri. – Şairin qəzəllərinə məftun olmuş Dərbənd əmiri onu bu xaraba kənddən öz sarayına dəvət edir. Ə.Məmmədxanlı. 2. tar. Bəzi Şərq hökumətlərinin başçılarına və yüksək vəzifəli şəxslərə rəsmi olaraq verilən ad. Qabaq cərgələrdə əmirlər, vəzirlər və kübar ailələr yerləşmişdi. M.S.Ordubadi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / əmir1 Ərəbcədir, qədimdə sərkərdə, sonra canişin, sonra “şah, başçı” anlamlarını əks etdirib. Əmirxan sinonimlər birləşməsidir.. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / əmir2 сущ. истор. эмир: 1. правитель, осуществляющий духовную и светскую власть в мусульманских странах 2. титул правителя
Azərbaycanca-rusca lüğət / əmir1 [ər.] эмир (1. са тайифадин ва я уьлкведин чӀехиди; 2. ист. бязи рагъэкъечӀдай патан гьукуматрин чӀехибуруз ва везифалу ксариз гудай тӀвар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / əmirə. hökmdar, padşah. Əmiri-ləşkər bax əmirülləşkər.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti