* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər.] köhn. 1. Dinə görə nə halal, nə də haram sayılan, edilməsi və ya edilməməsi könüllü, ixtiyari olan. Çün gözün sərməstü ləlindir şərab; Mey mübah oldu və sufilik həram. Nəsimi. Məni qazi sənə nikah eləsin; Bu həram əmri ol mübah eləsin. S.Ə.Şirvani. [Hacı:] Bütün müstəbid mollalar məşrutəçilərin qanlarını mübah, mallarını halal yazıblar. P.Makulu. 2. Bol, bərəkətli, bolluq. Dağlar çəkər ah sənsiz; İl olmaz mübah sənsiz; Gecələr ilə dönüb; Açılmır sabah sənsiz. (Bayatı). [Molla Qurban:] İnşallah, yağış da yağacaq, il də mübah gələcək, camaat! Ə.Vəliyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mübah2 ə. 1) izn verilmiş, mümkün ola bilən; 2) şəriətcə haram və ya məkruh olmayan şey.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / mübah1 прил. устар. 1. допустимый, дозволенный, позволительный 2. урожайный, обильный (обычно о годе)
Azərbaycanca-rusca lüğət / mübah1 [ər.] прил. куьгьн. 1. дин. я гьалал, яни гьарам тушир, авун ва я тавун жуван ихтиярда авай, жуван хушуналди тир; 2. бул, мублагь, берекатлу, буллух.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mübah