* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | •••••••••••••••••••• | 0.39 |
2004 | •••••••••••••••••• | 0.34 |
2008 | ••••••••••••• | 0.24 |
1 is. məh. Yundan, ipdən, iplikdən toxunma yumru, ya yastı qaytan. Güləbətin qıydır, yoxsa yengi ay; Öpər, qucar gül yanağın üstündən. M.P.Vaqif. Güləbətin qıyı tər sinən üstə; Nə gözəl yaraşır, qız, köynəyinə. Aşıq Ələsgər.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qıy3 is. Səs, qışqırtı, bağırtı, haray. Bir az yaxşı dinlə, hey qıya bir bax; Dördnala gəlirlər, atlar çaparaq. Ə.Cavad. □ Qıy vurmaq, qıy qoparmaq, qıy çəkmək – qışqırmaq, bağırmaq, səsləmək, nərə çəkmək. Durnalar düzüləndə; Qıy vurub süzüləndə; Düşmən murada yetər; Əl əldən üzüləndə. (Bayatı). Səssiz keçən günlərimlə vidalaşaraq; Haray çəkib, qıy qoparıb çöllər dolanır. S.Vurğun. [Qaraca çoban] bağıryaran bir səslə qıy vurub irəli şığıdı. İki qardaşı da gəlib ona qoşuldular. M.Rzaquluzadə. ◊ Qıya baxmaq – qıyğacı baxmaq. Qəsdin aşıq canın almaqdı əgər; Göz ucilə qıya baxmağın yetər. Q.Zakir. Bir şux qıya baxdı, huş aldı sərdən; O cadu gözlərdə, bir əməl gördüm. Aşıq Dilqəm. Qıya baxdın, məni saldın firqətə; Səni görsəm dərdim azalı, Gülü! Aşıq Ələsgər.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qıy2 1 сущ. 1. зов, клич, призыв 2. клёкот; qıy vurmaq: 1. звать, гикать (издавать резкие, отрывистые звуки); 2. клекотать (о крике некоторых хищных птиц) 2 сущ. диал. шнур, шпагат (из шерсти) 3 сущ. диал. вершина, край вершины
Azərbaycanca-rusca lüğət / qıy1 сущ. къив, ван, гьарай, цӀвагъ; qıy vurmaq (qoparmaq, çəkmək) къив гун (ягъун), къив чӀугун, ван кутун, гьарай ацалдун, гьараюн, цӀвагъун; ** qıya baxmaq вилин ттумунай килигун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qıyI (Çənbərək, Qarakilsə, Zəngilan) zirvə. – Dağın qıyınnan aşan dağkeçisini görən kimi Hüseynəlinin tüfəngi açıldı (Zəngilan); – Dünən Qızıl qayanın qıyına çıxmışdım (Çənbərək); – Telli qotazdı arvatdı, ilap qıyın belinə çıxıf (Qarakilsə) II (Culfa, Quba, Ucar, Zəngilan) bax qiy. – Ayaqqabının qıyını axtarıf tapdım (Ucar); – Torbanın qıyını bərk çək (Zəngilan); – Qıy tumanda olar (Culfa)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.