* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. Öz vaxtında deyil, sonradan cücərən, gecyetişən (faraş əksi). [Gülşən:] Gecikmiş balaca, sava lalələr yaqut kimi şəfəq saçırdı. İ.Əfəndiyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / sava1 прил. вичин вахтунда ваъ, геж экъечӀдай; геж дигмиш жедай (“фараш” акси).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / sava(Cəbrayıl, Qafan, Qarakilsə, Meğri, Ordubad, Zəngilan) 1. gec (Qafan, Qarakilsə, Ordubad). – Sava əkilən taxıl bizim dağlarda gəlip yetimir (Qarakilsə); – Bizim bağda bir armıd var, həmişə o, sava yetişir (Qafan); – Bir yağış yağsa, sava zəmilər yaxşı olar (Qafan) 2. gec əkilmiş (Cəbrayıl, Zəngilan). – Bizim bosdan savadı (Cəbrayıl); – Un hexdar pabı:m savadı, i:rmisi herağaşdı (Zəngilan) ◊ Sava olmax (Şahbuz) – gec əkilmək. – Bıyıl əkinimiz sava olub. Savıya qalmax (Qarakilsə) – gecikmək (mövsümə aiddir). – İl savıya qalıp
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.