* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Heyvanların (əsasən itin) boynuna keçirilən qayış; boyun halqası. Axırda ayı dartınıb xaltanı başından çıxartdı və ildırım kimi özünü Yusifin üstünə atdı. S.S.Axundov. Atı qolbənd eləyən Sarı İmaməli xaldar tulanın xaltasından bərk-bərk yapışmışdı. S.Rəhimov. ◊ Başına (boynuna) xalta salmaq (keçirmək) – 1) özünə tabe etmək, öz itaəti altına almaq. Keçirdik öz əlimizlə; Boynumuzu biz xaltaya; Sap olmadıq bir baltaya. B.Vahabzadə; 2) tez, vaxtından əvvəl evlənən adama zarafatla söylənən ifadə. Nə tez başına xalta saldın? – [Xəlil Pərvizə:] Hamı sənin kimi başına vaxtsız xalta salmaz ki… Çəmənzəminli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / xalta1 XALTA (itin boynuna bağlanan qayış, halqa) Asların boynuna xalta vurmazlar, balalarım, ancaq ona vurmuşdular (F.Sadıqzadə); KƏMSİK [Güləli:] ala iti kəmsiyindən açıb yanına aldı.. (S.Rəhimov).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / xalta2 сущ. 1. ошейник (ремешок с застёжкой, надеваемый на шею животных). İt xaltası собачий ошейник 2. прост. шутл. галстук ◊ boynuna xalta salmaq kimin 1. надевать, надеть ошейник на кого-л. (подчинять, подчинить себе кого- л.) 2. рано женить кого-л.; öz boynuna xalta salmaq рано жениться
Azərbaycanca-rusca lüğət / xalta1 сущ. халта, чӀул (кицӀин гарданда твадай); ** başına (boynuna) xalta salmaq (keçirmək) гарданда халта (чӀул) ттун, гардандиз халта вегьин; а) вичиз табий авун, муьтӀуьгъарун; б) вахт тахьанамаз, фад мехъер авур касдикай рахадамаз зарафатдалди лугьудай ибара.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / xalta