* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Özündən naxışları olan parlaq ipək parça. Gün vurduqca ağacların yarpaqları rəngdən-rəngə düşür, xara parça kimi bir anda cürbəcür rəngə çalırdı. Ə.Vəliyev. [Sərvinaz Şahmara:] Ata-babamız öz üstünə çəkməyə mitil tapmayanda, xaradan qonaq yorğanı düzəltdirib. B.Bayramov. Xaradan uzun xalat geyinmiş bəstəboy, zərif bir qadın pilləkənlə enirdi. İ.Hüseynov. // Xaradan tikilmiş. Xara don, xas labada; Şəddə üstə şalı qəşəng. Aşıq Ələsgər. [Əminə] qıvraq görkəminə çox yaraşan baftalı, uzun xara tuman … geymiş, başına da heyratı kəlağayı örtmüşdü. Ə.Əbülhəsən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / xara4 Özündən naxışları olan parlaq ipək parça. Hüseyn deyir: mayıl oldum Gülxara Geyinibdi atlas, ziba, gül, xara, Qorxuram ki, qismət ola gül xara, Bağban ölə, dal budağı yad əyə. (“Məhəmməd və Güləndəm”) * Keşiş çox hiyləgər, özü də sehrkar idi. Tez qıza qırmızı xaradan bir don hazırladı. Döşünə tilsimbənd düymələr tikdirdi. (“Əsli və Kərəm”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / xara1 XARA (parça) Gün vurduqca ağacların yarpaqları rəngdən-rəngə düşür, xara parça kimi bir anda cürbəcür rəngə çalırdı (Ə.Vəliyev); ALIŞDIM-YANDIM (köhn., dan.) Bu da fikir eləyirdi ki, nə olardı, Allahın altında “alışdım-yandım” çəpkənim olaydı.. (Çəmənzəminli).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / xara2 1 I сущ. 1. муар (плотная шелковая ткань с волнообразными разводами, играющими на свету). Al xara алый муар, xara geyinmək одеваться в муар 2. камка (старинная шелковая ткань с узорами) II прил. 1. муаровый. Xara çarşab муаровая чадра, xara köynək муаровая рубашка 2. камковый. Xara süfrə камковая скатерть 2 сущ. диал. десять снопов необмолоченного хлеба 3 (-lar) сущ. бот. хари, лучицы (класс зеленых водорослей), харовые водоросли
Azərbaycanca-rusca lüğət / xara1 сущ. хара (вичикай нехиш квай цӀарцӀар гудай пекдин парча); // харадикай цвайи, харадин (мес. перем).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / xaraI (Quba, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı) kiçik dərz tayası (10 dərzdən ibarət). – Taxılı biçib xaralara yığduğ (Şamaxı) II (Bərdə) yara
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.