* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 1. sif. Duzlu, duz hopmuş. Şoran torpaq. Şoran yerlər. – Un ələnmiş kimi ağımtıl-sarı şoran torpağın üzərində təzəcə ceyran izləri aydın görünürdü. M.Rzaquluzadə. 2. is. Duzlu (duz hopmuş) torpaq. Şoranda heç şey bitməz.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şoran2 şorların (türk tayfalarından biri) yaşadığı yer; duzlu yer; işıq saçan, işıqlı.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti / şoran2 ŞORAN (torpağı duzlu, şorlu olan) Kim isə orada torpaqların şoran və üzüm üçün əlverişsiz olması fikrini yaymışdır (Y.Şirvan); ŞOR Şor düzlərə böyük arxlar çəkilib.. (Aşıq Əhməd); ŞORAKƏT Şorakət yerdə bostan əksən, adı bostan olar, tağı tağ olmaz; tənbəl arvada boz inək versən, ayranı bol olar, yağı yağ olmaz (Ata. sözü).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / şoran1 ŞORAN – ŞİRİN Axı, sən briqadirsən, bilirsən ki, Muğan torpağı şoran torpaqdır (M.İbrahimov); Üç ay qabaq qazılmış quyu bol, şirin su verirdi (Ə.Vəliyev).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / şoran1 ŞORAN I is. Əkinə yaramayan sahə. Torpağımız şoran, suyumuz az, toxumumuz da gec yetişəndir (Ə.Vəliyev). ŞORAN II is. bot. Yandırmaq üçün istifadə edilən bitki.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / şoran1 I прил. 1. солончаковый: 1) насыщенный солью; засоленный. Şoran torpaq солончаковая (засоленная) почва 2) с солончаками. Şoran düzlər солончаковые степи 3) растущий на солончаках. Şoran bitkiləri солончаковые растения 2. солонцеватый (содержащий соли натрия – о почвах) II сущ. обычно во мн. ч. şoranlar: 1. солончаки (почвы, насыщенные солями, образующиеся при выветривании горных пород в условиях сухого климата) 2. солонцы (почвы, содержащие соли натрия)
Azərbaycanca-rusca lüğət / şoran1 s. saline, salty; ~ torpaqlar saline land / soils, salty soils
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / şoran1 sif. salifère ; salé, -e ; geol. ~ torpaqlar terrains m pl salifères
Azərbaycanca-fransızca lüğət / şoran1 1. прил. шуьрекат, кьел квай, кьел кужумнавай (мес. ччил); 2. сущ. кьел квай (кужумнавай) ччил, шуьрекат (ччил).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şoran(Kürdəmir, Zəngilan) yeməli, yabanı bitki adı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.