ehkam sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər. “hökm” söz. cəmi] 1. Hər hansı bir nəzəriyyənin (əsasən dini nəzəriyyənin) əsas qanunu. İslam dininin ehkamları. – Peymani-fərhəngin ehkamından hər gün nədimlər padşaha oxurdular. M.F.Axundzadə. O kəs ki “Cameyi-Abbas” kitabında dərc olunan həmin şəriət ehkamından xəbərdar deyil, o kəs bu yazılan mətləbi layiqincə başa düşməyəcək. C.Məmmədquluzadə. [Hacı:] Cəmi millətlər ayılıb islam dininin mübarək ehkamlarından faydalanıblar. Mir Cəlal. 2. Bütün tarixi şəraitlər və dövrlər üçün dəyişilməz və inkaredilməz həqiqət kimi qəbul edilən qanun. Müstəbid zülmünü doğrultmaq üçün; Ehkamlar yaratdı, bütlər yaratdı. B.Vahabzadə.

2 hər hansı bir nəzəriyyənin əsas və dəyişilməz qanunu. (“Hökm” sözünün cəmi).

3 ə. 1) hökm, qərar, sərəncam; 2) quruluş, rejim; 3) hakimiyyət, üsuli-idarə; 4) düşüncə, anlaq; 5) mülahizə, rəy.

4 ərəb. hökm – cəmi köhnəlmiş söz: 1) qərar, sərəncam; 2) quruluş, rejim; 3) hakimiyyət, üsuli-idarə; 4) düşüncə, anlaq; 5) mülahizə, rəy; 6) düşüncəni, fikri üstüörtülü vurğulamaq; 7) hər hansı bir nəzəriyyənin (əsasən dini nəzəriyyənin) əsas qanunu; 8) bütün tarixi şəraitlər və dövrlər üçün dəyişilməz və inkaredilməz həqiqət kimi qəbul edilən qanun.

1 Ərəbcə hökm sözünün cəmidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 hökm

1 сущ. 1. догма (положение, принимаемое за непререкаемую истину). Sxolastik ehkamlar схоластические догмы, ehkama çevirmək превратить в догму 2. догмат (основное положение в религиозном вероучении, принимаемое на веру). İslam dininin ehkamları догматы (догмы) исламской религии

1 i. dogma (pl.: -ta), dogmatic assertion; tenet

1 is. dogme m, croyance f, doctrine f, loi f

1 [ər. “hökm” söz. cəmi] сущ. эгькам (1. асас къанун (гьи хьайитӀани са, гзафни-гзаф диндин теориядин асас къайдаяр, гьукумар); догмат; 2. тарихдин вири девирар (шартӀар) патал дегиш тежер, инкар ийиз тежер гьакъикъат хьиз кьабулнавай къанун; догма; 3. гьукум, къарар).