* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [fr. fond – zəmin, əsas] 1. Üzərində şəkil çəkilən, naxış salınan əsas rəng; zəmin, ton. Açıq fon. Şəkil mənzərəli bir fonda çəkilmişdir. – Firidunun dostları və tanışları ilə çiçəklik fonunda çəkdirdiyi şəkil ortada idi. M.Hüseyn. // Üzərində naxış salınan şey; yer (parça, xalça və s. haqqında). Xalçanın göy fonu. 2. Bax zəmin 3-cü mənada. Dramatik konflikt müəyyən dərəcədə dövrün ziddiyyətləri fonunda inkişaf etdiyindən sərtdir, kəskindir. M.İbrahimov. fon [yun.] Bəzi mürəkkəb sözlərin “səs, səslənmə” mənasını verən ikinci tərkib hissəsi; məs.: meqafon, saksafon, telefon, diktofon.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / fon1 1 сущ. фон: 1. основной цвет, тон, по которому сделан рисунок, узор и т.п. Açıq fon светлый фон, mavi fon голубой фон 2. задний план картины, рисунка и т.п., способствующий выделению главных элементов композиции. Dənizin fonunda на фоне моря, dağın fonunda на фоне горы 3. перен. обстановка, среда, окружение, в которых кто-л. находится или что-л. происходит. Tarixi fon исторической фон, ictimai hadisələrin fonunda на фоне общественных событий II прил. фоновый. фото. Fon rəngi фоновый цвет, fon işığı фоновый свет. 2 сущ. фон: 1. шум, помехи, излучение, мешающие восприятию какихлибо сигналов (в радиоприемнике, телефонной трубке). Fon səviyyəsi связь. уровень фона 2. единица уровня громкости звука …
Azərbaycanca-rusca lüğət / fon2 … фон (вторая составная часть сложных слов, соответствующая по значению словам: звук, звучащий): мегафон, телефон
Azərbaycanca-rusca lüğət / fon1 i. (müxt. mənalarda) background; ~unda against the background (of); işıqlı ~da against a light background, on a light background
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / fon1 [fr. fond-zəmin, əsas] фон (1. винел шикил, нехиш ядай асул ранг, тон; чка (мес. халичадин чӀур, чка); açıq fon экуь фон; 2. шикилда яргъай аквазвай кьулухъ пад; 3. пер. асас шараит, имкан, везият, гьал; диб, бине; кил. zəmin 3).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / fon