* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Döşənəcək (xalça, palaz, cecim və s.). Otağa fərş salmaq. Fərşin üstündə oturmaq. – Əvvəlimci otaqda əlvan fərşlər döşənib, qəribə gül və giyah ilə və quş şəkilləri ilə səqfi münəqqəş olmuşdu. M.F.Axundzadə. Hücrənin fərşi ibarətdi bir palazdan. C.Məmmədquluzadə. // Ümumiyyətlə, yerə döşənən hər cür şey. Təbiət bir bəzəkli-düzəkli gəlinə oxşayır, yaşıl zəmilər, əkin göyləri yerə sərilmiş mərmər fərşlərə bənzəyir. E.Sultanov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / fərş2 ə. 1) döşəmə; 2) kilim, xalı; 3) yer üzü.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / fərş2 сущ. собир. подстилка (ковер, палас и т.п.; все то, что подстилается под ноги). Fərş döşəmək haraya подостлать ковры, паласы куда, под кого, под что
Azərbaycanca-rusca lüğət / fərş1 i. 1. carpet, rug; 2. furnishings; ~ döşəmək to carpet (d.); to furnish with carpets / rugs
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / fərş1 is. 1) tapis m ; descente f (de lit) ; 2) litière f ; couche f ; ~ döşəmək tapisser vt
Azərbaycanca-fransızca lüğət / fərşI (Naxçıvan, Ordubad, Şərur, Zərdab) döşəmə. – Fərş simetdən, torpaxdan, taxdadan olur (Naxçıvan) II (Qazax, Zərdab) tavan III (Ağdam, Bərdə, Naxçıvan, Ordubad) döşəməyə salınan xalça, palaz; böyük palaz. – Fərşi biz yunnan, irəngli ifdən toxuyurux (Bərdə); – Yerə fərş salırıx (Ordubad) IV (Zərdab) tir V (Naxçıvan) dərinlik. – Əriy ağacı bırda çox yaşamır, yerin fərşinə getmir VI (Bakı) bax farş. – Fantaldan qızdar fərşnən çiyinnərində su daşıyıllar
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.