* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. Metal və s. şeylərin üzərinə çəkilən rəngli şüşəvari təbəqə, çox incə və parlaq naxış. [Kəmərin] üstü bu qədər qiymətli deyildi, mina ilə işlənmişdi. M.S.Ordubadi. // Üzərinə mina ilə naxışlar çəkilmiş, minalı. Mina qab. Mina güldan. – Əlim qoydum əl üstə; Mina kəmər bel üstə; Bu gün yarım gələcək; Gedim, durum yol üstə. (Bayatı). Mina kuzənin altına çiçəklər və yarpaqlar döşənmişdi, yanında büllur qədəh, dürlü məzələr və çərəzlər vardı. Çəmənzəminli. 2. məc. Mina kimi parlaq, gözəl (obrazlı təşbehlərdə işlənir). Bəstəboylu, mina gərdənli; Zülfü siyah, var əndamı ağ ola. M.P.Vaqif. Zülfü şahmar, mina gərdən mötədil; Zəbərcəd gəlməli, misali-bülbül. Aşıq Ələsgər. 3. Dişi örtən parlaq, möhkəm maddə, qabıq. Dişin minası.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mina2 [fr.] 1. Adətən torpağın, suyun səthinə və ya altına qoyulan, partladıcı maddəsi olan mərmi. Mina düzmək. Tanka qarşı mina. – Mərmi və mina ilə dağım-dağım olan yerin bağrından … tüstülər qalxırdı. Ə.Əbülhəsən. □ Mina gəmisi – güclü torpeda ilə silahlanmış hərbi gəmi. 2. Minomyot mərmisi. [Top] gurultularının, pulemyot və mina səslərinin ardı-arası kəsilmir. Ə.Vəliyev. 3. bax torpeda.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mina4 MİNA’1 ə. bax minə. Minayi-həqq Allahın olduğu göy. MİNA’2 ə. liman.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / mina1 Farsca “büllur, şüşə, hamar” deməkdir. “Çöhrə” anlamında özbək dilində işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / mina1 MİNA I is. [ fr. ] Su və ya yer altına qoyulan iri mərmi. Gül-çiçək yerinə, bülbül, yaxşı bax; Minalar əkilib indi çöllərə (B.Vahabzadə). MİNA II is. [ fr. ] Karandaşın içi. MİNA III is. [ fars. ] Sürahi. Bir gərdəni mina, ağzı piyalə; Bir ləhcəsi şirin yara aşiqəm (M.P.Vaqif).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / mina2 1 I сущ. мина особый взрывной снаряд, помещаемый обычно под водой, под землёй и т.п.). Piyada əleyhinə mina противопехотная мина, sualtı minalar подводные мины, mina qurmaq (qoymaq) устанавливать мину, mina partlatmaq взрывать мину, minanı zərərsizləşdirmək обезвреживать мину 2. разрывной снаряд для стрельбы из миномета II прил. минный. Mina mərmisi минный снаряд, mina partlayışı минный взрыв, mina qalereyası минная галерея; minalardan təmizləmək разминировать 2 I сущ. эмаль: 1. непрозрачная, цветная стекловидная масса, которой покрывают поверхность металлических изделий; глазурь для покрытия художественных изделий. Mina bilərzik браслет с эмалью, mina dolça кувшин с эмалью 2. твёрдое блестящее вещество, покрывающее наружную часть зуба. стомат. Diş minasının zədələnməsi повреждение эмали зуба, diş minasının tündləşməsi помутнение эмали зуба II прил. эмалевый: 1. глазуревый. Mina qarışığı эмалевый состав, mina rəngi эмалевая краска 2. относящийся к эмали. Mina qişası эмалевая оболочка
Azərbaycanca-rusca lüğət / mina1 I. i. enamel, (qabda) glass; ~ ilə örtmək to enamel (d.); diş ~sı enamel II. i. mine; minomyot ~sı mortar shell / bomb; ~ qoymaq bax minalamaq; ~ partlatmaq to spring* / to fire a mine
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / mina1 is. 1) émail m (qabda) ; ~ ilə örtmək émailler vt ; 2) mine f ; torpille f ; minomyot ~sı projectile m de mortier ; ~ qoymaq poser une mine ; mouiller des mines (dənizdə, suda) ; ~ partlatmaq faire sauter une mine
Azərbaycanca-fransızca lüğət / mina1 [fars.] сущ. мина (1. эмаль шир, къапариз ва мсб. ядай шуьшеди хьиз цӀарцӀар гудай цӀалцӀам къат, гьахьтин нехиш; // винел гьахьтин нехишар чӀугунвай (алай), эмаль шир (мина) алай (мес. къаб); 2. пер. тешпигьра: минади хьиз цӀарцӀар гудай, цӀалцӀам, гуьзел (мес. гардан); 3. сарарин винел патан цӀарцӀар гудай кӀеви къат).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mina2 [fr.] сущ. мина (1. ччилик ва я цик кутадай хъиткьиндай зурба гуьлле; хъиткьинаг; // mina gəmisi гужлу торпеда алай дяведин гими, миноносец; 2. миномётдай ядай гьахьтин гуьлле, ккӀал; 3. кил. torpeda).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mina