* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | •• | 10.28 |
2003 | ••••••••• | 46.45 |
2004 | ••••••• | 36.05 |
2005 | ••••••••••• | 62.76 |
2006 | •••••••••••••• | 77.48 |
2007 | •••••••••••• | 64.49 |
2008 | •••••••••••• | 69.19 |
2009 | •••••••••••••••••• | 102.23 |
2010 | •••••••••••••••••••• | 112.47 |
2011 | ••••••••••••••••• | 93.77 |
2012 | •••••••••••••••• | 90.44 |
2013 | •••••••••••••••••••• | 115.39 |
2014 | ••••••••••••••••••• | 105.20 |
2015 | ••••••••••••••••••• | 104.28 |
2016 | •••••••••••••••••• | 100.13 |
2017 | ••••••••••••••••• | 93.49 |
2018 | •••••••••••••••••••• | 115.81 |
2019 | ••••••••••••••••••• | 109.60 |
2020 | ••••••••••••••• | 81.16 |
1 is. [ər.] 1. Yiyə. Bir şeyin sahibi. Bağın sahibi. – At sahibi ilə ev sahibi çuvalları atın üstündən ehmallıca alıb apardılar və sonra atı içəri çəkib qapını bağladılar. Ə.Haqverdiyev. At getdiyi yolla da qayıdıb sahibinə yanaşdı. M.Hüseyn. 2. Köhnə məişətdə: ər mənasında. Mərhumun, yəni bizim bədbəxt Mahrunun sahibinin başını tapmışlar. M.S.Ordubadi. [Məmmədbağır] Sitarənin sahibi olmaqla bütün var-yoxuna sahib olacaqdı. S.Hüseyn. 3. köhn. Bir sıra izafət tərkiblərində yiyə, ağa mənasında işlənir; məs.: sahibi-sərvət, sahibi-əql, sahibi-dövlət və s. Məzəmmət eyləmə mən binəvanı; Sahibi-səltənət, gövhərin kanı. Aşıq Ələsgər. [Şeyxlər:] Oyan şeyx, oyan şeyx, sahibi-kəramət. H.Cavid. ◊ Oğul-uşaq sahibi olmaq – evlənmək, ailə qurmaq, övladları olmaq. [Süleyman:] Oğul-uşaq sahibi olsunlar! Ü.Hacıbəyov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / sahib2 сущ. 1. хозяин (тот, кому принадлежит что-л., кто владеет чем-л.). Evin sahibi хозяин дома, bağın sahibi хозяин сада, torpağın sahibi хозяин земли, спорт. meydança sahibləri хозяева поля, şeylər sahibinə çatdırıldı вещи доставлены хозяину 2. владелец (тот, кто владеет чем-л., обладатель чего-л.). Bank sahibi владелец банка, avtomibilin sahibi владелец автомобиля, lotereya biletinin sahibi владелец лотерейного билета 3. обладатель (тот, кто обладает чем-л., является владельцем чего -л). Kubokun sahibi обладатель кубка, qızıl medalların sahibi обладатель золотых медалей 4. юрид. держатель (тот, кто владеет какими-л. ценными бумагами) 5. в старом быту: муж. Ev sahibi хозяин дома (мужчина в доме); ev-eşik sahibi olmaq: 1. иметь семью, дом; 2. обзавестись семьей; oğul-uşaq sahibi olmaq: 1. быть главой семьи; 2. становиться, стать главой семьи; 3. обзаводиться, обзавестись семьей
Azərbaycanca-rusca lüğət / sahib1 i. master, possessor, holder, owner; proprietor, (ev sahibi) host; d.d. boss; bir şeyə ~ durmaq to take* / to hold / to assume possession of smth.; bir şeyə ~ olmaq to possess smth., to have* smth.; ~ çıxmaq to declare oneself the master / owner (of d.)
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / sahib1 is. maître m (maîtresse f), propriétaire m, patron m, hôte m (hôtesse f) ; possesseur m ; ~ olmaq emparer (s’) de, rendre (se) maître de
Azərbaycanca-fransızca lüğət / sahib1 [ər.] сущ. сагьиб (1. иеси; evin sahibi кӀвалин сагьиб; 2. куьгьн. гъуьл; 3. куьгьн. “агъа” манада); ** oğul-uşaq sahibi olmaq кӀвалин-къан иеси хьун, паб-аял хьун, хзан хьун, эвледар хьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / sahibə. 1) yiyə; 2) dost, yoldaş, tərəfdar. Sahibi-aləm «dünyanın sahibi» peyğəmbər; sahibi-iman «iman sahibi» dindar; sahibi-hünər bax sahibhünər; Sahibi-xanə ev sahibi, ev yiyəsi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiyiyə; yoldaş, dost; qoruyan, arxa duran.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti