* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [alm. Tusche] Xüsusi surətdə hazırlanmış qara və ya başqa rəngli sulu boya (çertyoj, rəsm çəkmək və yazmaq üçün).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tuş2 [alm. Tusch] Bir təntənə münasibətilə (birisinin şərəfinə düzəlmiş məclisdə, birini təbrik zamanı, mükafat veriləndə və s.) çalınan qısa musiqi pyesi. Salonda tuş çalındı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tuş3 1. is. Qabaq, qarşı, ön, qənşər. Arvad çay verdikdən sonra [ərinin] tuşunda stulda oturdu. Ə.Vəliyev. □ Tuş gəlmək (olmaq) – 1) rast gəlmək, təsadüf etmək, qabağına çıxmaq, rastlaşmaq. [Nəbi:] Maltəpədə düşmən bizə tuş oldu. “Qaçaq Nəbi”. Ədalət canavara tuş gəlmiş quzu kimi, naçar nəzərlərlə aşağıdan-yuxarı zabitə baxırdı. Mir Cəlal; 2) məc. mübtəla olmaq, düçar olmaq, uğramaq. [Kazım Vaqifə:] Amma olmasın ki, xanın qəzəbinə tuş gəlim. Çəmənzəminli. Daim sevinc axtaran daim qəmə tuş olur. B.Vahabzadə. 2. zərf Birbaşa, düz, bilavasitə. [Katib:] Bu yarğanın başından tuş İstisuya gözəl bir funikulyor çəkmək olardı. B.Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tuş1 Bir çox mənalarda: “vaxt”, “əks tərəf”, “bərabər”, “günorta”... işlədilib, əsas mənası “rastlaşmaq” demək olub. M.Cümə yazır: İlisunun hamamına varanda / Kəndin gözəlləri mənə tuş oldu. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / tuş1 TUŞ – YALAN Falı tuş çıxdı (M.Hüseyn); Ölmək yalan deməkdən yaxşıdır (M.İbrahimov).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / tuş1 TUŞ I is. [ alm. ] mus. Musiqi alətləri ilə çalınan qısa təbrik musiqisi. TUŞ II is. [ alm. ] Bilyard oyununda: bilmədən, təsadüfən şara toxunma. TUŞ III is. [ alm. ] Mürəkkəbin bir növü. Şüarlar qırmızı tuşla yazıldı. TUŞ IV is. Bərabər. O, hərbi qaydada özünü düzəldərək, əlini qulağının tuşuna qaldırıb, getmək üçün icazə istədi (M.İbrahimov). TUŞ V is. Rast gəlmə, qarşı. Bir yay aldım çıxmaq üçün şikarə; Tuş gəldim bir ahu gözlü nigarə (M.Müşfiq).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / tuş1 1. меткий, метко; 2. прямо по направлению к чему-либо; 3. прикосновение к шару (в бильярде), засчитываемое как удар;
Azərbaycanca-rusca lüğət / tuş2 1 I прил. меткий (верно, точно направленный в цель). Tuş atəş меткий огонь II нареч. 1. метко (точно, верно). Tuş atmaq стрелять метко 2. прямо, напрямик (по прямой линии, кратчайшим путём). İşığa tuş getmək идти прямо на свет, səsə tuş getmək идти прямо на шум, tuş üstünə getdim (я) прямо пошёл на него III сущ. противоположная сторона чего-л. Evin tuşu (qənşəri) противоположная сторона дома IV в знач. послел. tuşunda kimin, nəyin напротив (перед кем-л., чем-л., на противоположной стороне от кого-л., чего-л.). Tuşunda oturmaq kimin, nəyin сесть напротив кого, чего; avtobus məktəbin tuşunda dayanır автобус останавливается напротив школы; tuşundakı (adam) визави (тот, кто находится напротив). Mənim tuşumdakı (adam) мой визави; tuş gəlmək (tuş olmaq): 1) встретиться лицом к лицу 2) быть застигнутым чем-л. Gülləyə tuş olmaq быть застигнутым пулей 3) соответствовать чему, совпадать с чем 2 сущ. муз. туш (короткая музыкальная пьеса, исполняемая в торжественных случаях – при чествовании, приветствии, вручении наград, на свадьбах и т.п.). Təntənəli tuş торжественный туш, tuş çalmaq сыграть туш 3 I сущ. тушь (черная или цветная водяная краска специального приготовления – употребляется для черчения, рисования, письма). Tuşla çəkmək рисовать тушью, tuş çəkmək (vurmaq) nəyə тушевать, затушевать (покрыть, затенить светлые места тушёвкой) II прил. тушевый. Tuş işləri тушевые работы, tuş mürəkkəbi тушевые чернила 4 сущ. диал. сон. Tuşunda görmək видеть во сне
Azərbaycanca-rusca lüğət / tuş1 I. s. well-aimed; accurate II. z. neatly, to the point; ~ gəlmək 1) to come* across (d. with), to encounter (d.), to be* met with; 2) to coincide (with)
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / tuş1 sif. bien ajusté, -e ; ~ gəlmək rencontrer vt ; être surpris, -e ; coincider vi
Azərbaycanca-fransızca lüğət / tuş1 1. сущ. туьш, вилик, къарши, къаншар; // tuş gəlmək а) туьш хьун, дуьшуьш хьун, вилик акъатун, сад-садал гьалтун; б) пер. кьилел атун, хьун (мес. са кар); 2. нареч. туьшдиз, туьш яз, дуьм-дуьз.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tuş3 [alm. Tusche] тушь (чертёжар чӀугун, кхьин патал кӀвалахардай кужум тийир, къерехрихъ чкӀин тийир, фад кьурадай чӀулав ва я маса ранг); // тушдин (мес. леке).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tuşI (Borçalı, Gədəbəy, İmişli, Qazax, Tovuz) yuxu, röya. – Tuşun düzdüyü yozmağındadı (Qazax); – Be:yjə bir tuş gördüm, əmimi gördüm (İmişli) II (Bərdə, Gədəbəy) qarşı, qabaq. – Bizim öyümüz məhdəvin tuşundadı (Bərdə); – Öyümüzün tuşunda bir alma ağajı var (Gədəbəy) III (Qazax) Gürcüstan (ölkə). – Bu atı Tuşdan almışıx IV (Salyan) işıq. – Ay oğul, qoca kişiyəm, day gözümün tuşı qalmıyıb
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.