* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] İşığı əks etdirəcək dərəcədə parıltılı olmaq üçün əşyanın üzərinə çəkilən maddə və bu maddə ilə əşyaya verilən parlaqlıq; ümumiyyətlə, parıltı, parlaqlıq. Nə gözəl sürmədən cila gətirdi; Döndü bir afəti-cana gözlərin. M.P.Vaqif. Yüz il gər hicr çəksə, qəlbi-aşiqdən səfa getməz; Tila xak içrə qalmaqçın vücudundan cila getməz. S.Ə.Şirvani.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / cila2 CİLA’ ə. parlaqlıq, parlama.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / cila2 I сущ. 1. лоск, глянец (блеск вылощенной, отполированной поверхности). Cila çəkmək (vurmaq) наводить глянец 2. полировка (отполированная поверхность предмета) 3. шлифовка (качество отшлифованной поверхности). Yaxşı cila хорошая шлифовка 4. грань (качество огранки, гранения) II прил. 1. полировальный, полировочный (предназначенный, служащий для полировки) 2. шлифовальный. Cila dəzgahı: 1) шлифовальный станок 2) полировальный, полировочный станок
Azərbaycanca-rusca lüğət / cila1 [ər.] сущ. жила, цӀарцӀар; пардах (шикил аквадайвал цӀалцӀам хьун, цӀарцӀар гун патал са куьнин винел патаз чӀугвадай затӀ ва гьа затӀуналди са куьниз гудай цӀалцӀамвал).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / cila