* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [fars.] klas. bax kəkil. Gah yad zülfün eyləyirəm, gah kakilin; Bir fikri etməmiş, dilə fikri-digər gəlir. S.Ə.Şirvani. Ey alnın ay, üzün günəş, ey qaşların kəman; Ceyran gözün, qarışqa xətin, kakilin ilan. M.Ə.Sabir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kakilfars. kakul Bax: kəkil. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Eyvazın üzünü güldür, Siyah kakili sünbüldür. Öldürürsən Koroğlunu öldür! (Gürcü əlifbası ilə yazılmış əlyazması)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıBax: kəkil. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıfars. kakul 1. Bəzi quşların başında topa şəklində tük; at və bəzi heyvanlarda qulaqları arasından sallanan tük topası. 2. Kişilərdə alına tökülən saç. Dastanlarda qadınların kakilindən də söz açılır. Səndə nələr var hələ, Özün salıbsan dilə, Mən yazığa rəhm elə, Zər düşüb kakilə, Dilin dönüb əsələ. (“Şəmşir və Sənubər”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıf. bax kakul.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti