* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. Bəzi quşların başında topa şəklində tük. Fərənin kəkili. Göyərçin kəkili. // At və bəzi başqa heyvanların qulaqları arasından sallanan tük topası. Qara atın kəkili; Tel-tel olub tökülü; Hər yetənə yar desən; Yar bacadan tökülü. (Bayatı). [İlyas Adiləyə:] Axırda ərk ilə [atın] kəkilindən tutub dartdım. Ə.Məmmədxanlı. 2. Kişilərdə: alına tökülən saç. Kəkilini üzünə tökmək. Papağın altından kəkili görünür. – Kəkilə bax, kəkilə; Kəkil üzə tökülə; Qiyamət o gün qopar; Yar gözümdən çəkilə. (Bayatı). // Qırxılmış başın ortasında saxlanan tük topası. Uşağın başında kəkil saxlamaq. – [Cümrü Ağamalının] başının ortasında kəkili olardı. H.Sarabski.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kəkil2 KƏKİL (saç haqqında) Rəngbərəng geyinmiş qadınlar, uşaqlar, barmaqlan xınalı, saqqalları səliqə ilə vurulmuş kişilər, birçəkləri və kəkilləri daranıb düzənmiş gənclər bir-birinə qarışmışdı (Çəmənzəminli); CIĞA [Zeynal] sonra Şəfiqənin ağasından ayrılıb qulaqlarının üstünə tökülən sığallı saçlarından dən-dən ağ tükləri gördü (İ.Məlikzadə); CIQQA Siyah zülfü dal gərdəndə bir qolac; Sona cıqqası tək uclan qıyqac (Q.Zakir).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / kəkil2 сущ. 1. чуб (прядь волос, спадающая на лоб у мужчин). Kəkil saxlamaq отпустить чуб 2. хохол (торчащий клок перьев на голове у птицы) 3. чёлка: 1) прядь гривы между ушей на лбу лошади 2) род прически – опущенная на лоб и ровно подстриженная прядь волос 3. кок (взбитая или завитая торчащая прядь волос надо лбом) 5. вихор (торчащая вверх прядь волос) 6. диал. верхушка кроны дерева, оставленная после рубки ветвей
Azərbaycanca-rusca lüğət / kəkil1 i. forelock, topknot, tuft (of hair), (quşda) crest, cop, copple-crown
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / kəkil1 is. houppe f, toupet m ; touffe f (de cheveux), mèche f folle ; huppe f (quşda)
Azərbaycanca-fransızca lüğət / kəkil1 [fars.] сущ. 1. какул, кукӀуш (бязи къушарин ва мс. кьилелай хкаж жедай мекер хьтин чӀарар); toyuğun kəkili вечрен какул; 2. мег (1. итимрин пелез авахьай чӀарар; 2. кьил кьадамаз виликай тадай тӀимил чӀарар; 3. балкӀандин ва мс. гьайванрин япарин арадай куьрс жедай чӀарар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / kəkilfars. kakul 1. Bəzi quşların başında topa şəklində tük; // at və bəzi heyvanlarda qulaqları arasından sallanan tük topası. 2. Kişilərdə alına tökülən saç. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanlarda qadınların kakilindən də söz açılır. Qırat, sənin oynaxların Baharıla yaz olaydı!.. Kəkilin müşgün ənbəri, Boyun səlminaz olaydı!.. (“Koroğlunun Bayazid səfəri”) (“ Bəşir Əsəd oğlu”) * Eyvazın rüxsarı güldür, Siyah kəkülü sünbüldür, broy! Koroğlunu öldürsən, öldür, Yar, gözünə qurban olayım! (M.Elyas. “Nəğmələr kitabı”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası(Füzuli, Qazax) cır tut ağacı. – Kəkil gəri yaxşı yammaz (Füzuli)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.