* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2008 | ••••••••••••• | 0.49 |
2011 | ••• | 0.09 |
2012 | ••• | 0.09 |
2014 | •••••••••••••••••• | 0.69 |
2015 | ••••• | 0.17 |
2016 | ••••• | 0.17 |
2017 | ••••• | 0.16 |
2018 | •••• | 0.15 |
2019 | •••••••••••••• | 0.56 |
2020 | •••••••••••••••••••• | 0.80 |
1 is. [fars.] Ay. // Klassik şeirdə gözəlin surətinə işarədir. Görsən üzün ol mahın, bas bağrına gərduntək; Dön başına yalvarəyalvarə, salam eylə! M.V.Vidadi. Gər desəm aydı yer üstündə gəlib rəftarə; Əql bavər eləməz, mah səmadən düşməz. S.Ə.Şirvani.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mahMAH1 f. bax məh1. Mahi-bədr bax mahi-təmam; mahi-çəhar dəhşənbə ondördgecəlik ay; mahi-ənvər ən işıqlı ay, ən nurlu ay; mahi-xərgəhi ətrafı parlaq halə ilə əhatə olunmuş dolğun ay; mahi-kən’an kənan ayı (Yusif peyğəmbərə verilən ad); mahi-no təzə ay; aypara; mahi-rüxsar ay kimi gözəl üz; mahi-taban parlaq, işıqlı ay; mahi-təmam dolğun ay, bədrlənmiş ay. MAH2 f. bax məh2. Mahi-bustan bostan ayı (payızın ilk ayı); mahi-əsəli «bal ayı» bəylə gəlinin evləndikdən sonra birgə yaşadıqları ilk ay; mahi-hərəmeyn şiələrin məhərrəm və səfər aylarına verdikləri ad; mahi-qəm qəm ayı (şiələrin məhərrəm ayına verdikləri ad); mahi-qəməri qəməri təqviminin ayı; mahi-liqa’ bax mahliqa’; mahi-rumi Roma təqviminin ayı; mahi-siyam orucluq ayı; mahi-şəmsi şəmsi təqviminin ayı.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti