* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 Mürəkkəb heyvan və bitki adlarının əvvəlində heyvan və ya bitkinin yabanı, vəhşi olduğunu bildirir; məs.: çölbuğdası, çöleşşəyi, çöllaləsi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çöl2 is. 1. Qumluq, susuz düzənlik; səhra, bozqır, biyaban. Ağcaqum çölü. Ərəbistan çölləri. – Nə mən Məcnun kimi çöllərdəyəm, bil; Nə sən Leyli kimi hicran xəstəsi. S.Vurğun. // Meşəsiz düzənlik, sahə. Malqara çöldə otlayır. Çöldə canavarlar ulayır. – Dolandım çöllər, səhralar; Bulaq üstə yarpız gördüm. “Koroğlu”. 2. Tarla. Taxılı çöldən daşımaq. – Çöldə qızğın biçin gedirdi. S.Rəhman. 3. dan. Bayır, dışarı, eşik, həyət. Çölə çıxmaq. Çöldə gizlənmək. – Hamamın içində, içində və çölündə; Yay, yaz, qış, bahar isti, sərin var. Ü.Hacıbəyov. Şüşəbəndli otağın içərisi və çölü ağzınacan dolu idi. S.Rəhimov. Səni düşünürəm, yağır çöldə qar; Döyür pəncərəmi bir dəli ruzgar. Ə.Cəmil. ◊ Çöldə qalmaq – evsiz-eşiksiz qalmaq. Çöldə qoymaq – evindən-eşiyindən qovmaq, məhrum etmək. Çöllərə düşmək – sərgərdan olmaq, ev-eşiyindən, yurdundan ayrı düşmək, yad yerləri dolaşmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çöl4 1. ÇÖL [Mozalanbəy:] İçdiyim çayın pulunu verib, çıxdım çölə və mənimlə bərabər bir neçə nəfər çıxdı (Ə.Haqverdiyev); BAYIR Bunu deyib Hüsniyyə bayıra çıxdı və bir azdan sonra Yusif başqa qaraçılarla bərabər içəri girdi (S.S.Axundov); DIŞARI (köhn.) Katibin də huşundan getmiş bədənini meşin xalçanın üstündən götürüb dışarı çıxartdılar (M.S.Ordubadi); EŞİK Nökər çıxdı eşiyə (C.Məmmədquluzadə). 2. çöl bax səhra 3. çöl bax tarla 4. çöl bax düzəngah
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / çöl1 ÇÖL – İÇ Çölüm özgəni yandırır, içim özümü (Anar). ÇÖL – İÇƏRİ Çölün aləmi yandırır, içərin özünü (Ə.Vəliyev).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / çöl1 ÇÖL I is. coğr. Düz, bozqır. Mənzər sükan arxasında; Sanki çöllər hakimidir (Ə.Kürçaylı). ÇÖL II is. Bayır, eşik. O, halvanı alıb qoydu ağzına və yeyə-yeyə çıxdı çölə (C.Gözəlov).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / çöl2 первая составная часть некоторых сложных слов: зоологических, ботанических и др. терминов: çölqazı казарка, çölnoxudu вика и т.п.
Azərbaycanca-rusca lüğət / çöl3 I сущ. 1. геогр. степь (обширное, безлесное, ровное, с травянистой растительностью пространство в полосе сухого климата). Kanallar və meşə zolaqları cənub çöllərinin simasını dəyişmişdir каналы и лесонасаждения преобразили южные степи, Muğan çölləri степи Мугани 2. пустыня (безлюдное, пустынное место). Məcnun kimi çölləri dolaşmaq бродить, скитаться по пустыням, как Меджнун 3. поле: 1) безлесная равнина. Geniş çöllər широкие поля, ucsuz-bucaqsız çöllər бескрайние поля, çöllərdə mal-qara otlayırdı на полях пасся скот 2) засеянный или возделанный под посев участок земли. Bərəkətli çöllər плодородные поля, sünbüllü çöllər пшеничные поля, çöldə işləmək работать в поле, çöldən qayıtmaq возвращаться с поля, çöllərdə biçinin qızğın çağı idi на полях шла уборочная страда 4. разг. двор, улица (пространство, место вне жилых помещений, под открытым небом). Çölə atmaq nəyi выкинуть (выбросить) что на улицу, çöldə oynamaq играть во дворе (на улице); çölə çıxarmaq kimi, nəyi вывести (вынести) кого, что на улицу; çölə çıxmaq выйти на улицу (во двор); çöldə qar yağır на улице идёт снег, çöldə (çöl) soyuqdur на улице холодно 5. наружная, внешняя сторона чего-л.; наружность (внешность, внешний вид, внешний облик какого-л. помещения). Divarın çölü наружная сторона стены, evin çölü наружность дома II прил. 1. степной: 1) относящийся к степи. геогр. Çöl zolağı (zonası) степная полоса (зона), çöl rayonları степные районы 2) находящийся, расположенный в степи. Çöl yolu степная дорога, çöl gölləri степные озёра 3) свойственный степи; такой, который бывает в степи. геогр. Çöl landşaftı степной ландшафт, çöl bitkiləri степная растительность 4) обитающий, растущий, живущий в степи. зоол. çöl gürzəsi степная гадюка, çöl torağayı степной жаворонок, çöl kəkliyi степная куропатка, çöl albalısı степная вишня 2. полевой: 1) произрастающий или живущий в поле. Çöl otları полевые травы, çöl çiçəkləri полевые цветы, çöl heyvanları полевые животные 2) разг. связанный с использованием полей или посевов. Çöl işləri полевые работы 3) связанный с действиями в боевых или походных условиях. воен. Çöl dərsləri полевые занятия, çöl planaalması полевая съёмка 4) связанный с действиями в естественных, природных условиях. геол. çöl analizi полевой анализ, çöl təcrübələri полевые опыты, çöl tədqiqatları полевые исследования, çöl sınaqları полевые испытания, çöl geologiyası полевая геология; çöl kabeli связь. полевой кабель 5) как составная часть некоторых ботанических, геологических, зоологических и др. названий. зоол. çöl siçanları полевые мыши, çöl sərçəsi полевой воробей, çöl ağcaqayını бот., лес. полевой клён; çöl şpatı геол. полевой шпат 3. разг. наружный: 1) внешний. Çöl tərəfi nəyin наружная сторона чего; çöl tərəfdən (çöldən) снаружи (с наружной, внешней стороны) 2) обращённый наружу. Çöl divarlar наружные стены, çöl qapı наружная дверь 3) производимый снаружи или вне, за пределами чего-л. Çöldən gələn səslər наружные звуки ◊ çölə atmaq: 1. выгонять, выгнать, выставлять, выставить за дверь; 2. выбросить (выкинуть) на улицу: 1) выселить из жилого помещения, не предоставив другого 2) лишить средств существования, зароботка 3) продать какой-л. товар слишком дешёво, за бесценок 4) выдать свою дочь за недостойного человека; çölə çıxmaq ходить (отправлять свои естественные потребности, выходить по нужде), сходить. Böyük çölə çıxmaq справить большую нужду (ходить по-большому, выходить по большой нужде – испражняться); kiçik çölə çıxmaq справить малую нужду (ходить по-маленькому, выходить по малой нужде – помочиться); çölə öz altına çıxmaq (altını, özünü batırmaq, islatmaq) ходить под себя, мочиться под себя; çöldə qalmaq: 1. лишиться крыши над головой, лишиться крова; 2. лишиться места работы, средств существования, заработка; 3. оказаться за бортом
Azərbaycanca-rusca lüğət / çöl1 i. field, steppe; waste / vacant land; ~ə çıxmaq ~də qalmaq (evsiz olmaq) to have* no shelter / refuge; to be* homeless; ~lərə düşmək to wander, to roam, to roam from place to place
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / çöl1 is. steppe f ; campagne f ; plaine f ; ~də qalmaq rester vi (ê) sans abri ; ~lərə düşmək errer vi, vagabonder vi
Azərbaycanca-fransızca lüğət / çöl1 чуьлдин, чӀуран; чӀуру; çölnoxudu чуьлдин нахутӀар, чӀуру нахутӀар; çölpişiyi чӀуран кац, вагьши кац.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / çöl2 сущ. 1. чуьл, къумлух, яд авачир дуьзен чка; баябан, степь; // там авачир дуьзен чка, ккал; 2. чуьл, ник, тала; 3. рах. къец, гьаят, къач (нугъ.); çölə çıxmaq къецихъ экъечӀун, къецел экъечӀун; ** çöldə qalmaq чуьлдал аламукьун, къецел аламукьун, кӀвал-югъ амачиз аламукьун; çöldə qoymaq чуьлдал тун, къецел тун, кӀваляй чукурун, кӀваливай-къавай авун; çöllərə düşmək чуьллера гьатун, кӀваливай-къавай, къулавай (ватандивай) къакъатун, гъариб чкайра къекъуьн.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / çöl