* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Dəridə, əksərən üzdə əmələ gələn qəhvəyi və ya sarımtıl rəngli xırda ləkələr, çillər; ləkə, xal. [Direktorun] üzündə çopura oxşayan çil vardı. Mir Cəlal. Kəramətin çil, dolu çöhrəsi kimi dolğun da səsi vardı. Ə.Əbülhəsən. 2. Sif. mənasında. Müəyyən rəngdə olan heyvanların, əksərən quşların tükləri içində başqa rəngdə xırda ləkələr, xallar. Çil xoruz. – Bir qış axşamıydı, qapıda soyuq; Qalxdı tar üstünə bizim çil toyuq. S.Vurğun. Çil bildirçinlər … hərəni öz dilində qarşılayırdılar… M.Rzaquluzadə. 3. Parça üzərində, əksərən dairəvi şəkildə olan başqa rəngli xırda xallar. Parçanın çilləri.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çil2 is. zool. Tetraquşular ailəsindən alabəzək kiçik meşə quşu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çil2 ÇİL Mənə xınalı, ayağına ağ sarıq bağlanmış çil kəklik lazımdır (Ə.Vəliyev); XALLI Həmin xallı ilan gözümdən uzaqlaşmırdı (Ə.Vəliyev).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / çil1 ÇİL I is. Çöl toyuğu. Dağ döşündə çil ovlar; Çil kəkliklər çil ovlar (Dastanlar). ÇİL II sif. Xallı, ləkəli. Açıldı yaz günü, əridi soyuq; Gördüm samanlığa girir çil toyuq (S.Vurğun).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / çil1 1. покрытый серыми, белыми пятнышками, пятнистый; 2. веснушчатый; 3. дикая курочка, рябчик;
Azərbaycanca-rusca lüğət / çil2 1 I сущ. 1. веснушка, веснушки (рыжеватые пятнышки на коже). Çil basıb весь в веснушках 2. крап, крапина, крапинка (пятнышко другого цвета на чём-л.) 3. горошек (круглая крапинка, кружочек на ткани) II прил. пёстрый, пятнистый, крапчатый. Çil toyuq крапчатая курица 2 сущ. зоол. рябчик (птица сем. тетеревиных) 3 сущ. бот. рябчик (род луковичных растений сем. лилейных)
Azərbaycanca-rusca lüğət / çil1 I. i. freckles; spots II. s. (i.s.) covered with grey (white) sports; spotty; dappled, spotted, freckled, blotched; ~ at dappled horse
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / çil1 is. taches f pl de rousseur, lentille f, éphélide f ; moucheture f
Azərbaycanca-fransızca lüğət / çil3 сущ. 1. тӀветӀвел, леке, хал (хамуник, гзафни-гзаф ччиник жедай); 2. прил. чил, тӀехвер алай, чил-чил; çil toyuq чил верч; 3. тӀвех, тӀехв; parçanın çilləri парчадин тӀехвер.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / çil(Ağdam, Kəlbəcər, Oğuz, Zaqatala) vəhşi qaz. – Çil talalarda olur, hər sa:t insana yaxın gəlmir (Oğuz)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.