oymaq sözü azərbaycan dilində

1 is. köhn. Kənd, el. [Quldurlardan biri:] Niyə, bir oymağın adamları deyilikmi? Ə.Haqverdiyev. Səfər əslən Qılınclar oymağından olub uşaqlığını kənddə keçirmişdi. Çəmənzəminli.

2 is. Tikiş tikərkən iynə batmamaq üçün barmağa keçirilən bir ucu bağlı metal və ya başqa materialdan qalpaqcıq; üskük.

3 bax ovuşdurmaq. [Kərəm:] Mən baxardım, didarından doyardım; Gizlingizlin bağrım başın oyardım. “Əsli və Kərəm”. Bəylərbəyinin övrəti Şahnavaz xanım [Münəvvərin] alnını oyub huşa gətirmək istəyirdi. M.S.Ordubadi.

4 bax ovmaq1 2-ci mənada. Su axarkən yeri oyub çuxurlar, oyuqlar əmələ gətirərdi. S.S.Axundov.

1 “Tayfa” (племя) mənasında işlədilən bu söz monqol dilinə məxsusdur. Mənası “qohum”, “nəsil” deməkdir. Özbək dilində aymok kimi işlədilir. Aylanmaq (dairələnmək) sözü ilə qohumdur, “qəbilə” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti) Oy “çala” (яма) deməkdir. Oymaq onunla bağlıdır. Sinonimi üskük olan bu söz oyulmaq kəlməsi ilə kökdaşdır. İçi oyuq olduğu üçün belə adlanıb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti) Oy oyun sözünün etimonudur, ruscaya “играть”, “прыгать” kimi tərcümə olunur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 icma — xutor

2 qazmaq — eşmək — deşmək — qurdalamaq — töküşdürmək

3 üskük — barmaqca

1 OYMAQ I is. İcma, kənd, oba. Pristav, naçalnik gələndə kəndə; Obanı, oymağı vururlar bəndə (Aşıq Ələsgər). OYMAQ II is. Tıxac, çarxların içərisində sürtünməni azaltmaq üçün metal borucuq və halqa. OYMAQ III is. Üskük. İynə, oymaq, çarqat, ənlik, kirşan alan!.. – deyə bağıraraq dolaşdı (H.Nəzərli).

1 1. рыть, выдалбливать, высверливать, делать выемку, углубление; 2. община, хутор; 3. втулка; 4. наперсток;

2 1 глаг. 1. гравировать (наносить на поверхности металла, дерева, стекла и т.п. рисунок или надпись). Ağacı oymaq гравировать по дереву 2. размывать, размыть (разрушить, разорвать течением). Su sahili oyub вода размыла берег 3. высекать, высечь (выдалбливать, вырубать на камне, в камне). Mərmərin üzərini oymaq высекать на мраморе 4. долбить, выдалбливать, выдолбить (пробивать отверстие, делать углубление в чём-л. путем последовательных ударов). Qayanı oymaq долбить скалу, ağacı oymaq долбить дерево (о птицах) 5. резать, вырезывать, вырезать (делать, наносить чём-л. режущим надпись, рисунок и т.п.). Daşda naxış oymaq вырезать узор на камне; см. ovmaq 2 2 глаг. см. ovuşdurmaq. Alnını oymaq массировать лоб 3 сущ. 1. напёрсток (металлический колпачок, надеваемый на палец при шитье для предохранения от укола иголкой) 2. втулка (металлическая или деревянная затычка, пробка). Tunc oymaq бронзовая втулка 4 сущ. устар. 1. племя, род 2. село, деревня

1 I. i. to excavate (d.), to engrave (d.), to carve (d.), to drill (d.) II. i. subdivision of people; tribe III. i. thimble

1 f. creuser vt ; bêcher vt ; miner vt ; excaver vt

1 кил. ovmaq¹ 2).

2 кил. ovuşdurmaq.

3 сущ. къуба, уймах.

1 oymak