* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [farscadan] Bəzi binaların yarımdairə şəklində olan damı; qübbə, günbəz. Hədsiz səslər bir-birinə qarışıb – hamamın tağlarına düşmüşdü… Çəmənzəminli. Nəriman kənarda dayanıb, binanın tağına baxmaq fikrində idi. Mir Cəlal. // Körpünün iki dayağını birləşdirən qövsşəkilli hörgü. // Böyük qapıların adətən qövs şəklində olan üst hissəsi. Qəmərin nallarından qopan səs qala qapısının tağına düşüb cingildədi. Çəmənzəminli. // Sif. mənasında. Tavanı bu şəkildə olan; tağlı. İçərişəhərdə, yuxarı bazarda, Qoşa karvansaranın altında tağ bir zirzəmi vardı. H.Sarabski.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tağ2 is. Qovun, qarpız, xiyar, pomidor və s. bostan bitkilərinin yerlə sürünən kolu. Pomidor tağı. – Onu Taşauzda gördüm, kefi saz; Ətirli tağlardan qovun dərərkən. S.Rüstəm.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tağ3 is. Saçın iki yerə ayrılan yeri; həmin hissələrdən hər biri. Əlilə tağını düzəldən zaman; Yaxından duyuldu ayaq səsləri. M.Müşfiq. □ Tağ ayırmaq – saçı iki hissəyə ayırmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tağ4 en kəsiyi onlarla və ya yüzlərlə kilometrdən çox olan iri izometrik günbəzvari platforma strukturu; özülün tağvari qalxması. свод arch
Geomorfoloji̇ termi̇nləri̇n i̇zahli lüğəti̇ / tağ1 TAĞ I is. [ ər. ] Bostan bitkilərinin gövdəsi. Addadı zimistan, gəldi növbahar; Şamamanın tağı yaşıldır, yaşıl (Aşıq Ələsgər). TAĞ II is. [ ər. ] Qaşın əyrisi. Bəstə boyu, ağ əndamı, gül üzü; Baxdıqca qaşının tağı şirindir (Aşıq Ələsgər). TAĞ III is. Bəzi binaların yarımdairə şəklində olan damı. Körpünün aşağısında sudan qalxan enli kərpic tağların içində otaqlar da var (İ.Şıxlı). TAĞ IV is. Saçın iki hissəyə ayrılan yeri. Tavuz lələyidir saçının tağı; Xoruz pipiyindən aldır dodağı (Şəhriyar).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / tağ2 1 сущ. плеть (стебель, ветка вьющегося или ползучего растения – в основном бахчевых культур: тыквы, арбуза, дыни, огурца); стелющийся по земле побег. Qarpız tağları плети арбуза (арбузные плети), yemişin tağları плети дыни, tağların uzanması (şaxələnməsi) разрастание плетей 2 I сущ. архит. 1. арка: 1) дугообразное перекрытие проёма в стене или пролёта между двумя опорами – столбами или устоями моста и пр. Yastı tağ пологая арка, pərli tağ лопастная арка, kamanvari tağ лучковая арка, yardımçı tağ подпружная арка, ağırlıq tağı разгрузочная арка, çatma tağ стрельчатая арка, dilikli tağ фестончатая арка, yarımdairəvi tağ циркульная арка 2) декоративное сооружение в виде ворот с проездами, завершёнными сводом. Zəfər tağı триумфальная арка 2. свод (криволинейное перекрытие, соединяющее стены, опоры какого-л. сооружения) II прил. 1. арочный. Tağ zirzəmi арочный подвал 2. сводчатый. Tağ tavan сводчатый потолок 3 сущ. дуга брови 4 сущ. пробор (линия, образующаяся на голове между расчёсанными на две стороны волосами). Tağ ayırmaq провести пробор
Azərbaycanca-rusca lüğət / tağ1 [farscadan.] сущ. тагъ, арка (мес. муькъуьн, дакӀардин ва мс.); къубба (мес. мискӀиндин); // тагъ хьтин, тагъ авай.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tağ2 сущ. кьечӀем (чӀарар кьве патахъ эвянавай, ччара авунвай чка); tağ ayırmaq кьечӀем акъудун (авун), чӀарар кьве патахъ ччара авун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tağ3 сущ. кьен, тагъ (афнидин, халидин ва мс. чилелай галчӀур жедай яргъи тан); xiyar tağı афнидин кьен.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tağ