* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Üst-üstə dərəyə yağıb yığılmış qalın qar yığını. Tara düşmək. Tara batmaq. – Dağ başında çar qala; Duman keçə, tar qala; Bir arzum var ürəkdə; Mən ölsəm də yar qala. (Bayatı). [Bəylər] tarın yanına gəlib gördülər ki, Nəbigil tüfənglən ayaqyolu açıb addamışlar o tərəfə. “Qaçaq Nəbi”. □ Tar bağlamaq – yağıb bir yerə yığılmaq, təpə əmələ gətirmək (qar haqqında). Elə ki əsnədi çovğunla külək; Çöldə tar bağlayıb qar çıxdı dizə. S.Vurğun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tar2 is. Ev quşlarının üstündə durub gecələməsi üçün hinə qoyulan ağac. Bir qış axşamıydı, qapıda soyuq; Qalxdı tar üstünə bizim çil toyuq. S.Vurğun. Tardakı xoruz qanadlarını şappıldadıb banladı. S.Rəhimov. ◊ Toyuq tara çıxanda (çıxan vaxt) – bax toyuq. Toyuq tardan düşəndə (düşən vaxt) – bax toyuq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tar3 sif. [fars.] klas. Qara. Könlümü qarət edir öylə ki, tari-zülfün; Rumə sanki həbəşi ləşkəri-yəğma gətirir. X.Natəvan. // Tutqun, donuq, aydın görünməyən. Tar şüşə. – Bu gün mənim gözümə afitab tar (z.) gəlir. S.Ə.Şirvani. □ Tar olmaq – qaranlıq çökmək, qaranlıqlaşmaq. Dağlar başı qar oldu; Bulud gəldi, tar oldu. (Bayatı).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tar4 is. Azərbaycan və İranda çox yayılmış mizrabla çalınan simli musiqi aləti. Tar çalmaq. Tar Azərbaycanın milli musiqi alətidir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tar5 TAR1 f. 1) bax tarə1 (1-ci mənada); 2) əziz. Tari-zülf zülf teli. TAR2 f. 1) bax tarək; 2) tutqun; 3) aydın görünməyən, yaxşı seçilməyən.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / tar1 Bu çalğı alətinin adı farscadır, tar “sim” deməkdir (simli alət olduğu üçün belə adlanır). Bu söz bir neçə mənada işlədilir: toyuğun çıxdığı hündür yer, qar topası və s. Hər iki halda hündürlük anlamı əsas götürülür, fars mənşəlidir. Tar rus dilinə “вершина” kimi tərcümə olunub. Güman ki, talvar (hündür yer) sözü də bununla qohumdur. Demək, tar qaranlıq, musiqi aləti, sap (tük, əriş, sim, ip) mənalarında işlədilir. Çadır (əsli: çəhar tar) sözü də “dörd sap” (dörd sapdan toxunduğu üçün belə adlanıb) deməkdir.
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / tar1 TAR I is. [ ər. ] mus. Azərbaycan simli musiqi aləti. Dostumun əlində bir sızlayan tar; Səpirdi ətrafa şəffaf dalğalar (M.Müşfiq). TAR II is. Toyuqların üstündə yatdığı ağac. Bir qış axşamıydı, qapıda soyuq; Qalxdı tar üstünə bizim çil toyuq (S.Vurğun). TAR III is. Qar yığımı, topası. Dərələrin boğazında işıldayan xarlanmış qar tarları ətrafa sərinlik yayırdı (C.Bərgüşad). TAR IV is. [ fars. ] Qaranlıq. Hava tar, yer dar, bimar zar; Sızıldardı ney tək leylü nahar (M.Ə.Möcüz). TAR V is. Arabanın yan tərəflərində olan paralel üfüqi ağac. Su əvvəlcə təkərin topunu, sonra da cağları batırıb tara çıxanda təkərlərin qıcırtısı da kəsildi (İ.Şıxlı).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / tar1 1. тар (струнный музыкальный инструмент); 2. жердочка для птиц; 3. тусклый, темный, матовый, сумрачный;
Azərbaycanca-rusca lüğət / tar2 1 сущ. тар (азербайджанский струнный щипковый музыкальный инструмент). Tarın pərdələri ступени тара, tarın simləri струны тара, tarın ifaçılıq imkanları исполнительские возможности тара, tarı kökləmək настраивать тар, tar çalmaq играть на таре 2 сущ. 1. темнота, сумерки 2. жёрдочка, насест (перекладина, на которую куры и индейки садятся с наступлением темноты) ◊ toyuq tara çıxanda когда наступают сумерки; toyuq tardan düşəndə на рассвете, когда рассветает 3 сущ. диал. сугроб (наметённая ветром куча снега). Tara düşmək попасть в сугроб, tar bağlamaq лежать (возвышаться) сугробом (сугробами – о снеге)
Azərbaycanca-rusca lüğət / tar1 I. i. tar (an Azerbaijani stringed folk musical instrument); ~ çalmaq to play the tar II. i. (ev quşlarının gecələməsi üçün hinə qoyulan ağac) roost, perch; toyuq ~ı a hen roost; ~a çıxmaq to go* to roost, to take* roost; ~da oturmaq to roost, to perch; to be* at roost; Toyuqlar tardadırlar The hens are at roost III. i. (havanın qaralan vaxtı) dusk, gloaming IV. i. (qar yığını) snow-drift
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / tar1 is. 1) tar m (instrument m de musique azerbapdjanais à cordes) ; ~ çalmaq jouer du tar ; 2) perchoir m, juchoir m ; ~da oturmaq percher vi sur ; percher (se), jucher (se) ; 3) crépuscule m ; 4) congère f, tas m de neige
Azərbaycanca-fransızca lüğət / tar1 сущ. тар (тезенагдал ядай симер алай музыкадин алат); tar çalmaq тар ягъун; // тардин (мес. ван).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tar2 [fars.] прил. клас. чӀулав; // рагъул, кьалу; tar şüşə кьалу шуьше (усана аквадай рагъул шуьше); tar olmaq мичӀи хьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tar3 сущ. кьур (йифиз верчер ацукьдай кӀарас); ** toyuq tara çıxanda (çıxan vaxt) кил. toyuq.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tarI (Ağdam, Ağdərə, Basarkeçər, Borçalı, Çənbərək, Gədəbəy, Qarakilsə, Qazax, Şuşa, Tovuz) toyuqların axşamlar üstündə yatdığı ağac. – Töüxlar gejə tarda yatışır (Ağdam); – Çücələr tara çıxa bilmir (Basarkeçər); – Tö:ygə tar qoy üsdə çıxsın (Çənbərək); – Tö:üxlər tarda yater (Gədəbəy); – Tar hində qoyulur ki, tö:üxlər çıxıf orda yatsınnar (Ağdərə); – Töyuxların hamısı tarda yatıf (Tovuz); – Toyuğun tarı ağajdan qayrılar (Borçalı); – Toyux yatan ağaca tar deyirix’ (Şahbuz); – Tö:üxlər tara çıxıf (Şuşa) II (Basarkeçər, Başkeçid, Borçalı, Çənbərək, Hamamlı, Qazax, Şəmkir, Tovuz) arabanın yan tərəflərindəki paralel üfüqi ağaclar. – Haravanın tarı qırılıf (Qazax); – Haravanın dört tarı olor (Borçalı); – Haravanın qazıxların birləşdirən ağaca deirix’ tar (Hamamlı) III (Ağcabədi, Ağdərə, Basarkeçər, Başkeçid, Borçalı, Cəbrayıl, Çənbərək, Daşkəsən, Gədəbəy, Qazax, Şəmkir, Şuşa) küləyin bir yerə topladığı qar yığını. – Tarın altınnan yap adam gedir (Ağcabədi); – Tar dağlardo:lur, hara küləx’ dəydi ordo:lur (Ağdərə); – Meşə: gedəndə tara patmışdım, güjnən çıxdım (Gədəbəy); – Tar yolları basıf (Çənbərək); – Arıx keçi tara batdı (Cəbrayıl)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.