* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 диал. I прил. 1. брюхастый, брюхатый, пузатый, толстобрюхий, толстопузый 2. перен. кичливый, хвастливый II сущ. 1. брюхан, пузан, толстопузый 2. бахвал, хвастун
Azərbaycanca-rusca lüğət / zağar1 I. i. 1. potbelly; 2. (lovğa) braggart, boaster, show-off II. i. 1. pot-bellied, bigbellied; 2. (lovğa) boastful, vainglorious
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / zağar1 sif. 1) ventru, -e, pansu, -e ; 2) vantard, -e ; orgeuilleu//x, -se
Azərbaycanca-fransızca lüğət / zağarI (Quba) bax zağa I. – Bu uşağ hələ əvvəldən zağardu II (Cəlilabad, Lənkəran, Masallı, Salyan) Əli yaman zağar adamdu, xoşuma gəlmey (Lənkəran); 2. dikbaş, sözə qulaq asmayan (Salyan); – Bı kətdə zağar uşağ azzı III (Ağcabədi, Borçalı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Hamamlı, Qazax, Masallı, Mingəçevir, Tovuz, İrəvan) 1. qısaboy, həm də kök (adam) (Borçalı, Gədəbəy, Hamamlı, Mingəçevir, İrəvan). – Bizim kəntdə bir zağar kişi vardı, əniynən uzunu biriydi (İrəvan); – Zağar adam gödəx’di (Gədəbəy); – Zağar adam hirisdi olar (Borçalı) 2. yekəqarın (Ağcabədi, Cəbrayıl, Gədəbəy, Qazax, Masallı, Tovuz). – Zağar kişi çox işdiyəmməz (Qazax); – O, zağarın biridi (Ağcabədi) 3. qarınqulu (Cəbrayıl). – Sən çoxda:n zağarısan
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.