* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Bükülmüş, dürmələnmiş şey; bağlama. 2. İçinə yağ, pendir və s. qoyulub (və ya bunlarsız) lülə şəklində bükülmüş lavaş, yuxa. Yuxanın arasına pendir qoyub dürmək düzəltmək. Yağ dürməyi. Pendir dürməyi. – İt yuxa yemək bilər, dürmək tutmaq bilməz. (Ata. sözü). Bir neçəsi kənarda oturub çörək dürməyi yeyir. C.Məmmədquluzadə. Səkinə həyətin ortasında [Mayanı] saxladı, arasına yumurta və yağ bükdüyü dürməyi meşin heybənin küncünə qoydu. M.İbrahimov. Kimisi yaxmac qayırır, … kimisi yağla şorun qatışığından dürmək eləyib Qəmərin stəkanının yanına qoyurdu. Ə.Vəliyev. 3. Əllə xörək yeyəndə birdəfədə ağıza qoyulan xörək. Bir-iki dürmək yedi, dayandı. □ Dürmək vurmaq – əllə xörəyi dürməkləyib yemək. Xörəyə dürmək vurmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dürmək1 Burmaq sözünün təhrifi ilə bağlıdır. İçinə pendir qoyub burulmuş (bükülmüş) lavaşa deyirlər. “Buterbrod” mənasına yaxın anlamda işlədilən bu söz qabaqlar torqek kimi yazılıb və loğalaqlama şəklində açıqlanıb. Sözün əsli ya burmaq (bürümək) feili, ya da “dəyirmi” mənasını verən tövərək sözü ilə bağlıdır, birinci yozum daha etibarlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / dürmək2 сущ. 1. связка 2. лаваш с маслом и сыром, свёрнутый в трубочку 3. пища, захватываемая пятернёй (пятью пальцами руки)
Azərbaycanca-rusca lüğət / dürmək1 i. pipe-shaped sandwich made by rolling thin baked bread usually with cheese
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / dürmək1 сущ. турмачӀ, туьрмецӀ (1. луьле (суьрне) хьиз алчуднавай (кутӀуннавай) затӀ; 2. луьле хьиз элкъуьрна (арушна) кӀватӀнавай лаваш ва я кьелечӀ фу (къене гъери, ниси, картуф ва мс. кутуна ва я абур галачиз); pendir dürməyi нисидин турмачӀ; 3. гъиливди хуьрек (мес. аш) недамаз садра сиве твадай кьван хуьрек; dürmək vurmaq гъиливди турмачӀ авуна тӀуьн).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dürmək(İmişli) bağlamaq, düyünləmək. – Mı:y bırdan dür, açılmasun
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.