* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Püstə, badam və ya qozdan hazırlanan kövrək şirniyyat növü.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / gəz2 is. məh. Ağac, şalban və s.-nin başında yarıq, çapıq, haça yer.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / gəz3 is. klas. Dəfə, kərə. Min can olaydı kaş məni-dilşikəstədə; Ta hər birilə bir gəz olaydım fədasına. Füzuli. Müddətdi həsrətəm bir gəz bəri bax; O xan gözlərinin sədəqəsi canım. Q.Zakir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / gəz4 GƏZ1 f. 1) yolğun (ağac); 2) həmin ağacdan düzəldilmiş qısa təlim oxu. GƏZ2 f. uzunluq ölçüsü vahidi. GƏZ3 f. dəfə, kərə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / gəz1 GƏZ I is. Halvaya bənzər Şərq şirniyyatı. Molla Musa gəzdən bir az götürüb ağzına qoyduqdan sonra yenidən söhbətə başladı. GƏZ II is. Çapılmış yer. Dirəyin gəzi. GƏZ III num. söz [ fars. ] köhn. Dəfə, kərə. Tutilər söz təhrin danışsa yüz gəz; Belə şirin-şirin danışa bilməz (M.P.Vaqif).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / gəz1 1. надрубка, зарубка (на столбе); 2. нуга (кондитерское изделие вроде халвы);
Azərbaycanca-rusca lüğət / gəz2 1 устар. в сочет. bir gəz раз, один раз 2 сущ. нуга (кондитерское изделие, сладкая вязкая масса с орехами, миндалем) 3 сущ. зарубка (выемка, сделанная на чём-л. топором или иным рубящим орудием); нарубка
Azərbaycanca-rusca lüğət / gəz3 сущ. нугъ. гез, кьацӀ (кьулунин, шалмандин ва мс. са кьиле кьацӀ авай, гьача тир чка).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / gəzI (Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Oğuz, Ucar) çəpərin tapdanmış, iz düşmüş yeri. – Çəpərə gəz düşüp (Kürdəmir); – Gamış gəzdən keşdi (Ucar) II (Cəbrayıl, Xocavənd) aşırım. – Atdı gəzdən aşdı (Xocavənd) III (Cəbrayıl) hanada oxların yan ağaclarına keçdiyi yer. – Oxun ucunu gəzə qoydular
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.