* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | ••••• | 0.39 |
2006 | ••••• | 0.45 |
2007 | ••••••••••• | 1.06 |
2008 | •••••••••••••••••••• | 1.95 |
2009 | ••••••• | 0.64 |
2010 | •••• | 0.36 |
2012 | •••••• | 0.52 |
2013 | ••• | 0.29 |
2014 | ••••••••••••• | 1.20 |
2015 | ••••••••••••• | 1.19 |
2017 | •••••• | 0.49 |
2018 | •••••••••• | 0.90 |
2019 | •• | 0.14 |
2020 | •••••••••• | 0.93 |
1 [fars.] klas. bax əgər. Gər girişsəm çalhaçala; Quş gərəkdir qanad sala. “Koroğlu”. Sən gər mənim olsan fəna dünyada; Elə billəm padşaha dönmüşəm. M.P.Vaqif. Məsəldir: bir paydan bir adam doyar; Gər bölünə, ikisin də ac qoyar. Q.Zakir.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / gər2 is. məh. Əsasən qoyun, keçi və başqa heyvanlarda olan qoturluq xəstəliyi. Keçi gər olub.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / gər1 GƏR I is. bot. Tut ağacının bir növü. Bağban öz bağında gər əkdi bir gün (Aşıq Şəmşir). GƏR II sif. Yoğun. Cümşüdün gər səsi eşidildi (İ.Hüseynov). GƏR III f. Qabartmaq, açmaq. Düşmən pulemyotuna; Köksünü gərməyib ki!.. (F.Mehdi).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / gər2 1 устар. если 2 сущ. диал. парша, короста, чесотка (у домашних животных) 3 сущ. немолодой тутовник с жёсткими листьями
Azərbaycanca-rusca lüğət / gər2 сущ. нугъ. хъутур, хъицӀ (цӀегь, хеб ва мс. гьайванрик акатдай хъутурдин азар).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / gərf. «əgər»in şeirdə işlənən qısaldılmış şəkli.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiI (Göyçay, Şəki, Zəngilan) iri cır tut ağacı. – Bı gərin yarpa:n qırsam bəsimdi (Zəngilan); – Gər çəkildən iridi (Göyçay) II (Ağdam) cəld, zirək. – Balaja olduğuna baxma, çox gər adamdı III (Qazax) kobud, yoğun (səs). – Mö:sümün elə gər səsi var kın
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.