* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2006 | • | 0.23 |
2008 | ••••• | 1.95 |
2011 | • | 0.17 |
2013 | •• | 0.73 |
2014 | ••• | 1.20 |
2015 | • | 0.34 |
2016 | • | 0.17 |
2017 | •••• | 1.46 |
2018 | •••••••••••••••••••• | 8.39 |
2019 | •••••••••••••••••••• | 8.48 |
2020 | ••••••••••• | 4.38 |
1 [fars.] klas. 1. is. Baş. [Qurbani:] Sərim sadağadı, üzüm payəndaz; Candan qeyri yoxdur bir matah məndə. “Qurbani”. Ələsgərin ağlın aldın sərindən; Saf gövhərsən, sərraf seçib dərindən. Aşıq Ələsgər. 2. sif. Ən yaxşı, əla, baş. [Nəbi:] Boz at, səni sər tövlədə bağlaram; Qabağına yağlı quyruq doğraram. “Qaçaq Nəbi”.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / sər1 SƏR I is. [ fars. ] Baş. Boz at, səni sər tövlədə bağlaram; And içirəm, sənə məxmər çullaram (“Qaçaq Nəbi”). SƏR II f. Salmaq, örtmək. Göy çəmənə xalı kimi öz kölgəni sər! (S.Vurğun).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / sər1 [fars.] клас. 1. сущ. кьил; 2. прил. виридалай хъсан, лап хъсан, кьилин.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / sərf. 1) baş, kəllə, təpə; 2) başçı, rəis; 3) son, axır, nəhayət; uc, kənar; 4) əvvəl, başlanğıc; 5) m. həyat, varlıq. Səri-cida cidanın başı; səri-rah yolun üstü.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti