* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. Sərçələr sinfindən yırtıcı quş. Tərlan yerin sar tutmaz. (Ata. sözü). İtkin düşdü tülək-tərlan; Sar da kəklik alan oldu. Aşıq Ələsgər. Tutun keçidləri, kəsin yolları; Tərlan ovlağında sar görünməsin. H.Hüseynzadə. 2. məc. Yırtıcı, vəhşi mənasında. [İskəndər:] Ey xaqan, mən hara, İskəndər hara? O igid qartalı bənzətmə sara. A.Şaiq. Bir tərlanı tora saldı qanlı sar; Bir göyərçin gəlib oldu xilaskar. M.Rahim.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / sar2 SAR1 f. sığırçın. SAR2 f. dəvə. SAR3 ə. intiqam, əvəz.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / sar1 SAR I is. [ ər. ] zool. Qırğı nəslindən olan quş. Tülək, tərlan qorxmaz sardan; Könül ayrılmaz Nigardan (“Koroğlu”). SAR II f. Bürümək. Azacıq hər tərəfi sardı sükut; İndi Gülnaz mütəhəyyir, məhbut (M.Müşfiq).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / sar2 сущ. зоол. 1. сарыч; канюк (хищная птица сем. ястребиных). Adi sar обыкновенный сарыч, tüklüayaq sar мохноногий канюк 2. перен. хищник
Azərbaycanca-rusca lüğət / sar1 [fars.] сущ. 1. чинеругдин жинсиникай вагьши къуш; 2. пер. ничхир, вагьши манада.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / sar(Ordubad) ağac adı. – Həsən bir sar kəsmişdü
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.