* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 1. sif. Enişi, yoxuşu, çuxuru, təpəsi olmayan, hamar (səth haqqında). Düz yer. Düz çöl. Düz meydança. Düz döşəmə. Düz taxta. 2. is. Düzən, çöl, düzəngah, düzənlik. Mil düzü. Cıdır düzü. Düzlərdə yaşayan əhali. – Cücələrim gəzə-gəzə; Səhər hindən çıxar düzə. A.Səhhət. Ağ kəfən geyindi düzlər, yamaclar; Nə bir ot göründü, nə də bir yarpaq. S.Vurğun. Yaradan insanlar, quran insanlar; Tutmuş başdan-başa geniş düzləri. O.Sarıvəlli. Lökbatan düzü … buradan açıqaydın görünürdü. S.Rəhman. 3. sif. Əyintisi, əyrisi, döngəsi olmayan, düzgün istiqamətdə gedən, uzanan, duran; müstəqim. Düz xətt. Düz sıra. – Ayrılıqmı çəkib, boynu əyridir? Heç yerdə görmədim düz bənövşəni. Qurbani. Xudayar bəyin burnu pis əyridi. Burnunun yuxarı tərəfindən bir sümük dikəlib. Sümük düzdü, amma aşağısının əti, xoruz pipiyi kimi düşüb sol yana. C.Məmmədquluzadə. Yolun hər iki tərəfində səliqə ilə becərilib qalxmış yamyaşıl pambıq kollarının düz cərgələri uzanıb gedirdi. Ə.Əbülhəsən. 4. zərf Dik, əyilmədən, sərrast. Düz durmaq. Düz oturmaq. Düz yerimək. 5. zərf Heç bir yana dönmədən; birbaşa. Düz getmək. Buradan düz getsən, meydana çıxarsan. // məc. Sakitcə, dinc. Düz dur! Düz oturub-durmur. – Mən sənə məsləhət görürəm ki, öz yolunla düz keçib gedəsən. “Koroğlu”. 6. zərf Sərrast, dəqiq, kənara sapmadan, dübbədüz. Nişanı düz vurmaq. Düz nişan almaq. – Xaspolad … düz dəstəbaşının kəlləsini nişan alıb bağırırdı… M.Hüseyn. 7. Əd. mənasında. Özündən sonra gələn sözə dəqiqlik verir. Mən özüm anadan olmuşam düz otuz il bundan irəli. C.Məmmədquluzadə. Pilləkənlərdən yuxarı dırmaşan adam düz buraya, Səltənətin evinə gəlirdi. Mir Cəlal. Gözü qızmış buğa meydanın qızlar-gəlinlər yerləşən hissəsindəki alabəzək rəngləri görüb, düz oraya çapırdı. M.Rzaquluzadə. Məşədi Haşım düz yarım saat danışdı. S.Rəhman. 8. sif. Doğruçu, namuslu, vicdanlı, hiyləsiz. Sən bilmirsən ki, buraya düz adam gəlməz? “M.N.lətif.”. Haşım bunları [zəvvar və dərvişi] düz və doğru adam bilib bunlarla tanış oldu. B.Talıblı. // İs. mənasında. Doğruluq, düzlük. Danışma heç bihesablıqdan; Yaxşı olur doğru, düzün axırı. Aşıq Pəri. Bir xəyanət görməyib bizdən; Əgrilik sadir olmayıb düzdən. S.Ə.Şirvani. 9. zərf Düzgün, doğru. Düz danışmaq. Düz deyirlər ki, … – Əyri oturaq, düz danışaq. (Ata. sözü). Ovçu ovun düz görə; Düz dolana, düz görə; Mən yara neylədim ki; Atdı məni göz görə. (Bayatı). Zeynal çaldığı kimi oxuyardı da, iddia edərdi ki, çargahı özü kimi düz və doğru oxuyan yoxdur. S.Hüseyn. Fərhada elə gəldi ki, döyüşçü düz danışmır. Ə.Vəliyev. // sif. Təmiz, vicdanlı, doğru, namuslu, sədaqətli. Düz adam. Düz adama oxşamır. □ Düz olmaq – doğruçu olmaq, səmimi olmaq, sədaqətli olmaq. Sevgi gərək ola sevgisilə düz; Otura bir yerdə gecə və gündüz… Q.Zakir. [Süleyman:] Adam gərəkdir dostluqda düz ola. Ü.Hacıbəyov. 10. Xəbər şəkilçisi ilə: düzdür – bax doğrudur (“doğru1”da). ◊ Düzbağırsaq anat. – bax bağırsaq. Düz bucaq – bax bucaq 2-ci mənada. Düz getməmək, düz gətirməmək (işi və s.) – müvəffəqiyyətsizliyə uğramaq, müvəffəq ola bilməmək, bəxti gətirməmək. Düz gəlmək – müvafiq olmaq, uyğun olmaq. Düz gəlməmək – uyğunlaşmamaq, razılaşmamaq, yola gəlməmək, aralarında müvafiqət olmamaq. O mənimlə heç düz gəlmir. Düz mütənasib riyaz. – iki riyazi nisbətin bərabərliyi. Düz olmaq – müvafiq olmaq, münasib olmaq, uyğun gəlmək. Jurnalü kitab yüz-yüz olmaz; Bu xərc ticarət düz olmaz. M.Ə.Sabir. // bax düz gəlmək. Səg rəğib nə qədər sağdır, o dilbər; Bilirəm ki, bizim ilə düz olmaz. Q.Zakir. Düzdə (düzlərdə) qalmaq – kimsəsiz, yoldaşsız, köməksiz olmaq, həmdərd tapmamaq. Kor oldum, içmədim abi-kövsəri; Onunçun qalmamış düzlərdə, Zəhra! (Qoşma). Düzü əyri görmək – bir şeyi qəsdən səhv izah etmək, yaxşı şeyə pis qiymət vermək. Görürkən gözün düzü əyri; Bizdən əl çək də, çarə qıl gözünə. M.Ə.Sabir. Düzün ortasında qalmaq – bax düzdə qalmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / düz1 Belə güman etmək olar ki, “dəniz”lə kökdaşdır. Dənizin suyu şor olduğu üçün duz da “dəniz”lə bağlı əmələ gəlib. Mübahisəlidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / düz7 1. DÜZ (heç bir yerdə durmadan) Ərizəni götürüb sevinə-sevinə düz pristavın üstünə getdi (M.Hüseyn); BİRBAŞA Yazıq muzdur qolu boynunda sınıqçıdan qayıdıb, birbaşa öz xozeyninin yanına gəldi (S.Qənizadə). 2. düz bax hamar 3. düz bax düzənlik 4. düz bax doğru 1
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / düz1 DÜZ – DOLAMA Düz yolla getməyi özünə ölüm bilir. Dolama yollarda maşının sizi nə qədər atıb-tutduğunu təsəvvür edin (S.Vəliyev). DÜZ – XOR Ovçu ovun düz görə; Düz dolana, düz görə; Mən yara neylədim ki; Atdı məni göz görə (Bayatı); Xor baxarsan, ac qalarsan (Ata. sözü). DÜZ – KÖNDƏLƏN Yolu gah düzünə, gah köndələninə getmişdim, şəhərin axşam qaynarındakı izdiham içində çox sıxcalanmışdım, çox çalxalanmışdım... (Ə.Məmmədxanlı). DÜZ – NAHAMVAR Düz yolla gedən yorulmaz (Ata. sözü); Evin nahamvar palçıq döşəməsinə kandar tərəfdə xaral sərilmişdi (S.Qədirzadə). DÜZ – YALAN Düz sözə nə demək olar?! (İ.Əfəndiyev); Yalan sözə nə verirlər (“Ulduz”). DÜZ – YAMAN Bircə sən düz adamsan (C.Əmirov); Bu dünyada üç şey başa bəladı; yaman oğul, yaman arvad, yaman at (Aşıq Ələsgər). DÜZ – YANLIŞ Ona elə gəldi ki, döyüşçü düz məlumat vermir (S.Vəliyev); Elə isə, qızım, mənə yanlış məlumat veriblər (S.Vəliyev).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / düz1 DÜZ I is. coğr. Qurunun hamar, alçaq-hündürlük fərqləri az olan sahəsi. Haqqım yoxdu yamacına düz deyim onun; Ölüm adlı bir araba durur qapıda (M.Araz). DÜZ II sif. Doğru, həqiqi. Yenə qızıl sahillərə çəkdi məni bu düz yol (S.Rüstəm). DÜZ III zərf Açıq, birbaşa. Siz də keçərsiz düz parlamana; Bu şöhrət yaraşır bir qəhrəmana (S.Vurğun). DÜZ IV f. Sıra ilə yerləşdirmək, qoymaq. Göz yaşım suvaran qəm ləklərinin; Yaxana gül-çiçək düz arasında (İ.Kəbirli). DÜZ V ədat Ancaq mənasında. Bir ay tamam oldu, düz bir ay, bir gün; Gəldim qəbiristana... Anamla deyil; Onun başdaşıyla görüşmək üçün (B.Vahabzadə).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / düz1 1. прямо; 2. верный, правильный; 3. честный; 4. точный; 5. равнина, степь; 6. ровный, плоский; 7. честно; 8. точно; 9. верно;
Azərbaycanca-rusca lüğət / düz2 I прил. 1. ровный: 1) гладкий, плоский, не имеющий впадин и возвышений. Düz yol ровная дорога, düz səth ровная поверхность 2) без искривлений и изгибов. Düz küçə ровная улица 2. прямой: 1) ровно вытянутый, без изгибов. Düz xətt прямая линия (прямая), düz sıralar (cərgələr) прямые ряды, düz cığır прямая тропинка, düz bağırsaq анат. прямая кишка 2) расположенный не наклонно. Düz istiqamət прямое направление, düz bucaq мат. прямой угол (угол в 90°) 3) не согнутый. Düz qamət прямой стан 4) выражающий откровенность, правдивость, подлинные мысли и чувства. Düz (açıq) söz прямое (откровенное) слово 5) такой, при котором увеличение (или уменьшение) одного вызывает увеличение (или уменьшение) другого. Düz mütənasiblik прямая пропорциональность 3. честный, порядочный (о человеке) II нареч. ровно: 1) без изгиба, искривления. Düz dayan стой (держись) ровно, düz tut держи ровно: 2) поровну, равномерно. Düz bölmək делить ровно (поровну) 2. прямо: 1) в прямом направлении. Düz getmək идти (ехать) прямо: 2) ровно, без наклона. Düz oturmaq сидеть прямо 3. правильно, верно, точно, безошибочно. Düz yazmaq писать правильно, düz oxumaq читать правильно, düz danışmaq говорить верно, düz hərəkət etmək поступать, поступить правильно; düz deyirlər ki, … правильно говорят, что … 4. перен. разг. честно, справедливо. Məsələyə düz yanaşmaq справедливо подойти к вопросу, düz işləmək честно работать, düz yaşamaq честно жить 6. разг. метко. Düz atmaq (vurmaq) метко стрелять III сущ. 1. степь. Mil düzü Мильская степь, Muğan düzü Муганская степь, Şirvan düzü Ширванская степь 2. правда. Düzünü demək говорить правду IV част. 1. ровно (точно, как раз). O vaxtdan düz bir il keçib с тех пор прошел ровно год, düz saat ikidə ровно в два часа, düz milyon manat ровно миллион манатов 2. прямо (в сочет. с предлогами придает им большую точность). Düz başımın üstündə прямо над головой, düz üstümə çıxdı вышел прямо на меня V предик. 1. правильно, верно, точно. Hamısı düzdür все правильно (верно) 2. правда (верно, в самом деле так). Sizin Moskvaya gedəcəyiniz düzdürmü? правда, что вы едете в Москву? Onun mükafat alması düzdürmü? правда, что он получил премию? 3. разг. прав (о правильно говорящем, думающем и поступающем). Siz düzsünüz (haqlısınız) вы правы VI в знач. уступ. союза. правда (хотя). Düzdür, o gəldi, ancaq … правда, он пришел, но …; düzdür, o gözəl deyil, ancaq … правда, она не красавица, но … VII мод. сл. правда (действительно, в самом деле). Düzdür, mən bunu bilmirdim, правда, я этого не знал; düzdür, o çox istedadlıdır он, правда, очень талантлив ◊ düzünü axtarsan если по правде …, düzünü desək честно говоря, правду говоря (сказать), по правде говоря (сказать); düz bir saat битый час, düz vaxtında точь-вточь, час в час, минута в минуту; düz yola çağırmaq (dəvət etmək) наставлять на правильный путь; düz yolla getmək идти прямой дорогой; быть на правильном пути; düz yola çıxarmaq (çörəyə çatdırmaq) вывести на правильную дорогу кого; düz yolda olmaq (düz yol seçmək) быть на правильном пути; düz yola getmək повернуть на правильный путь; düz gəlməmək kimlə идти вразрез с кем, не ладить с кем; düz gəlmək: 1. nə ilə соответствовать чему; 2. kimlə ладить с кем; düz söz göz çıxardar правда глаза колет; düz sözə nə deyəsən что правда, то правда; düz üzünə прямо в лицо; düzdə qalmaq быть брошенным на произвол судьбы; düzdə qoymaq оставить на произвол судьбы; işi düz gətirir дела идут на лад, ему везет; işi düz gətirmir kimin не везёт кому; əyri oturaq düz danışaq поговорим начистоту; ürəyi düzdür лёгок на помине (о том, кто появляется в тот момент, когда о нём говорят или думают)
Azərbaycanca-rusca lüğət / düz1 I. i. flat, plain; steppe; ~də on the flat; Mil ~ü the plain of Mill; ~də qoymaq məc. to leave* to the mercy of fate (d.) II. s. 1. straight, plain, flat; ~ xətt a straight line; ~ yer plain ground; flat place; 2. correct, right; sound; ~ qərar sound decision; ~ cavab a correct / right answer; ~ vaxt right time; Saatınız düzdürmü? Is your watch (qol, yaxud cib) right? Is your clock (stol, yaxud divar) right? 3. honest, honest-minded; ~ adam an honest man* / person III. z. straight, sharp, precisely, exactly; ~ oturmaq to sit* up straight; Dayanmadan düz evə gedin Go straight home without stopping; ~ saat beşdə at five o’clock sharp / precisely, at exactly five o’clock; Qatar düz saat onda yola düşür The train leaves at ten o’clock precisely / sharp; Düzünü desək..., Düzünü axtarsan... To tell / To say the truth...; Düzünü axtarsan, mən ona nifrət edirəm To tell the truth, I hate her / him
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / düz1 is. steppe f ; Mil ~ü les steppe de Mil ◊ ~də qoymaq abandonner à son sort
Azərbaycanca-fransızca lüğət / düz1 1. прил. дуьз; легъв-син авачир, цӀалцӀам; düz yer дуьз чка; düz taxta дуьз кьул; 2. сущ. дуьз чка, дуьзен чка, чуьл, дуьзенлух; 3. прил. какур тушир, какун тавур, къекъуьнар авачир, дуьз (мес. цӀар, жерге, чӀигъир); 4. нареч. дуьз; // тик (мес. ацукьун, акъвазун); // санихъни къекъуьн тавуна, дуьмдуьз (мес. фин); // пер. динж, секиндаказ; düz dur! дуьз акъваз!; // дуьппедуьз (мес. лишан кьун); 5. кӀус манада: düz saat üçdə дуьз сятдин пудаз; 6. прил. дуьз, дугъри, намуслу, михьи, къени, дуьзена (мес. кас); düz olmaq дуьз хьун, дуьзена хьун, вафалу хьун; // сущ. дугъривал, дуьзвал; 7. нареч. дуьз, дугъри, дуьзгуьн (мес. рахун, лугьун); // düzdür дуьз я; кил. doğru (doğrudur); ** düz gəlmək дуьз атун, дуьз хьун, кутугун, кьун; düz gəlməmək дуьз татун, рази тахьун, рекье тефин; düz mütənasib мат. математикадин кьве нисбетдин барабарвал; düz olmaq дуьз хьун, дуьз атун (кил. düz gəlmək); düzdə (düzlərdə) qalmaq дуьздал аламукьун, касни (юлдаш, куьмек) авачиз амукьун, дердер гьялдай кас жугъун тавун; düzü əyri görmək дуьзди какур акун, са затӀ кьасухдай дуьз талгьун, хъсан затӀуниз пис къимет гун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / düz