* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 bax ocaq 3-cü mənada. Şəhərdə böyük möcüzələr görünmüşdü: çoxlu ocaqlar, pirlər zühur etmişdi. Çəmənzəminli. Bakının ətrafındakı kəndlərin bir qismində bir çox pirlər, ocaqlar, ziyarətgahlar vardı. H.Sarabski.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / pir2 is. [fars.] 1. Qoca, çox yaşlı kişi, ixtiyar. Pirə ata dedim, cavana qardaş; Ana, bacı bildim qızı, gəlini. Aşıq Ələsgər. [Buğac:] Burada bihuş yatarkən, ağsaçlı, ağsaqqallı nurani bir pir – mənə meydanda ad verən o qoca – ozan gözümə göründü. M.Rzaquluzadə. // Qoca adama müraciət. [Qurbanəli:] Ey pir, daha səbrim tükənmiş. S.S.Axundov. 2. Bir təriqət banisi və ya başçısı. // məc. Ustad, başçı, müəllim. Qıraram dəstəni, vurram nəfəri; Ərənlərin piri yanımda gərək! “Koroğlu”. Şair olan dərsi alır pirindən; Baş açmadım səgrəqibin sirrindən. Qurbani. ◊ (A) pir olmuş – yarızarafat, yarıistehza ilə deyilən ifadə. [Rüstəm bəy:] A pir olmuş, azarlı orada can verir. S.S.Axundov. [Mustafa:] Pir olmuş, nə edim, əsgərlikdir, bəxtəvərliyə göndərmirlər ki… Ə.Məmmədxanlı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / pir3 PİR1 f. 1) qoca, yaşlı; 2) təriqət başçısı, məzhəb başçısı; mürşid. Piri-meykədə bax piri-muğan; piri-muğan 1) meyxanaçı; 2) təriqət başçısı, məzhəb başçısı. PİR2 f. müxtəlif səbəblərə görə müqəddəs sayılıb ziyarət edilən yer, qəbir, ağac və s.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / pir3 I PİR (din.) Bu cümə pirə gedən tək bir bunlar deyildilər (N.Nərimanov); OCAQ [Nənə:] Daha ocaq qalmayıb ki, torpağından bədəninə sürtülməsin, şəfa tapmır, bət-bənizi gül kimi solub (Çəmənzəminli). II pir bax qoca 1
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / pir1 PİR I is. [ fars. ] Qoca; nurani. Cana cavan ömrüm bənim pir olmuş bu gün! (Ə.Cavad). PİR II is. [ fars. ] Ocaq; insanların müqəddəs sayaraq ziyarət etdiyi yer. Nəbi durbinlə baxıb gördü ki, quldurlar pirin kölgəsində oturublar (“Qaçaq Nəbi”).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / pir1 1. старец, старик; 2. старый, древний; 3. почитаемые фанатиками святые места и предметы (могилы, деревья и т.п.);
Azərbaycanca-rusca lüğət / pir2 1 сущ. I. старец, старик 2. основатель какой-нибудь религиозной общины 3. учитель (человек, являющийся авторитетом в какой-л. области, образцом, примером) ◊ pir olmuş (pir olasan) чтоб ты дожил до старости 2 сущ. святилище (место, внушающее по каким-л. причинам чувство глубокого почитания)
Azərbaycanca-rusca lüğət / pir1 is. 1) vieux m, vieil homme m ; 2) adj ancien, -ne ; antique ; 3) endroit m saint visité par les croyants
Azərbaycanca-fransızca lüğət / pir1 [fars.] сущ. 1. кьуьзуь, гзаф яшлу итим, ихтияр кас; 2. са терикьат (мезгьеб) арадал гъайиди ва я адан кьиле авайди; // пер. устад, муаллим.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / pir