* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 əd. [fars.] məh. Bəli, hə, həri. Dedi: – Ari, o iki mərdi-dilir; Yuxumu yaxşı etdilər təbir. S.Ə.Şirvani.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ari2 sif. [ər.] köhn. Çılpaq, boş; məhrum. Mürüvvətdən xali, insafdan ari; Yaradıbdır neçün bunları tari. M.F.Axundzadə. O soyuqlar ki, ruzi-fitrətdən; Ari idi bütün nəzafətdən. M.Ə.Sabir. Səfillər kimi əşcar oldu ari. M.Hadi. Hər vəsilə ilə təlaş edirlər ki, onu [mömini] axirət evinə hər bir günahdan ari və üzü ağ göndərsinlər. C.Məmmədquluzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ari3 ARİ1 ə. 1) çılpaq, yalın, lüt-üryan; 2) boş, dolu olmayan; 3) məhrum. ARİ2 f. bəli, hə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / ari1 1 сущ. ариец, арийка; arilər арийцы II прил. арийский. Ari nəsli арийские племена 2 устар. прил. 1. пустой, голый 2. обыкновенный, обычный 3. лишённый чего-л.
Azərbaycanca-rusca lüğət / ari(Bakı, Xaçmaz) təmiz, saf. – Aydan ari, sudan duri (Bakı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.