Jorj Orik
Jorj Orik (fr. Georges Auric, 15 fevral 1899[…] – 23 iyul 1983[…], Parisin 8-ci rayonu[d]) — fransız bəstəkarı, A. Russelin şagirdi, "Altılıqın" ən gənc iştirakçısı.
Monpelyedə, sonra isə 1913-cü ildən Parisdə oxumuşdur. Bəstəkar kimi ilk debütü 1914-cü ildə olmuşdur və o zaman onun bir neçə mahnısını Pola de Lestan (soprano) və Alfredo Kazella (fortepiano) ifa etmişlər. Teatr tamaşalarına musiqi yazmışdır, müzikllər və baletlər müəllifidir. Müharibə iilərində, eləcə də müharibədən sonrakı ilk illərdə Fransanın ən çox sevilən bəstəkarı idi. Monparnas qəbiristanlığında dəfn olunmuşdur.
Orikin musiqisi Kokto ("Orfey", "Gözəl və idbar", "İkibaşlı qartal"), Ofülsün ("Lola Momntes"), Dassenin ("Kişi savaşı"), Delannua ("Əbədi qayıdış", "Klevli şahzadə xanım"), Uayler ("Roma tətilləri"), Kluzo ("Pikassonun sirləri") filmlərində səslənir.
