* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Vəhşi heyvan, quş vurma və ya tutma, həmçinin balıq tutma işi. Ova getmək. Ov eləmək. Ovumuz uğurlu oldu. – Atam məni həmişə ova aparırdı. M.Rzaquluzadə. □ Ov heyvanı (quşu) – ov üçün heyvan (və ya quş), ovlanan (quş). Orada baş-başa vermiş qocaman ağaclar altında qiymətli ov heyvanları yatır. H.Nəzərli. Ov iti (tulası) – ovçunun özü ilə ova apardığı xüsusi təlim görmüş it. Eldarın tulası Xallı zahirən cins ov tulası idi. M.Rzaquluzadə. 2. Ovda vurulmuş çöl heyvanı (quşu). Ovu evə aparmaq. – Ov ətlərindən şişlik bişirmək üçün incə ətirli budaqlardan şişlər hazırlanmışdı. M.Rzaquluzadə. // Tutulmuş balıq. 3. məc. Oğurluq, soyğunçuluq, talançılıq və s. yolu ilə ələ keçirilən hər şey; qənimət. Neçə vaxt idi ki, bu lotuların əlinə bir ov keçmirdi. “Aşıq Qərib”.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ov1 Aul sözü ilə kökdaşdır. Qabaqlar heyvanı dairəyə alıb (aul formasında) ovlayıblar. Qədim mənası “qomarma” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / ov2 OV Məstan xan acmışdı yenə; Düşdü bir gün ov fikrinə (A.Şaiq); ŞİKAR Boğulduqca dara düşmüş o şikar; Maral kimi dil çıxanb hayqırar (S.Vurğun); SEYD (kl.əd.) Bir patıltı pozar o nəşələrin; Seyd, səyyad ürkərək birdən (A.Şaiq).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / ov1 OV I is. Vəhşi heyvan və quş vurulan yer. Əsmə, dayan, ey külək; Ova çıxmış Əli bəy (S.Vurğun). OV II is. Qənimət. Atdan düşüb ovunu kənara çəkmiş, cələdə, dalda bir yerdə gizlətmişdi (İ.Şıxlı).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / ov2 I сущ. 1. охота (поиски и преследования зверя или птицы с целью добычи или истребления). Ova getmək идти на охоту, ördək ovu охота на уток, ayı ovu медвежья охота, uğurlu ov удачная охота 2. лов, ловля. Balıq ovu ловля рыбы, oxuyan quşların ovu ловля певчих птиц 3. добыча: 1) то, что добыто на охоте, ловле и т.п. Ovu evə aparmaq нести добычу домой 2) перен. то, что добыто, получено, приобретено путем разбоя II прил. 1. охотничий (предназначенный, служащий для охоты). Ov iti охотничья собака, ov tüfəngi охотничье ружьё, ov qoruğu охотничий заказник 2. ловчий (приученный к ловле птиц, зверей). Ov itləri ловчие собаки 3. промысловый (являющийся предметом охотничьего промысла). Ov quşları промысловые птицы; ova çıxmaq: 1. выйти на охоту; 2. охотиться (стараться получить, раздобыть, достать что-л.)
Azərbaycanca-rusca lüğət / ov1 I. i. hunt, hunting; chase; (silahla) (game-) shooting; canavar ~u wolf-hunting; ördək ~u duck-shooting; quş ~u bird-catching, fowling; shooting of birds; balıq ~u fishing, fishery; ~a çıxmaq 1) to go* shooting / hunting; 2) məc. to hunt (for) II. s. hunting, sporting, shooting; ~ tüfəngi shot-gun, sporting gun; (quş vurmaq üçün) fowling-piece; ~ iti gun-dog; hound; ~ mövsümü hunting season, shooting season; ~ quşu a game bird
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / ov1 is. chasse f ; silahla ~ chasse au tir ; itlə ~ chasse à courre ; tərlanla (şahinlə) ~ chasse au faucon ; canavar ~u chasse du loup ; balıq ~u pêche f ; ~ a çıxmaq aller vi (ê) à la chasse (à la pêche) ; ~ etmək chasser vt ; ~ iti chien m de chasse ; ~ tüfəngi fusil m de chasse ; ~ mövsümü saison f chasse
Azərbaycanca-fransızca lüğət / ov1 сущ. 1. гъуьрч; ova getmək гъуьрчез фин; // гъуьрчен; ov iti (tulası) гъуьрчен кицӀ (тула); 2. гъуьрче янвай чӀуран гьайван (къуш); кьунвай гъед; 3. пер. давла, чуьнуьхна (тарашна, зегьмет чӀугун тавуна) гъилик авур затӀ.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / ov