* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [fars.] 1. is. Damğa, qızdırılmış dəmirlə qoyulmuş iz. □ Dağ basmaq – qızdırılmış dəmirlə bədənə damğa basmaq. 2. sif. Qaynamaqda olan, qaynar. Saleh dağ sudan çaynikə alıb, onu çalxadı. M.İbrahimov. Gör bu çayniki vağzalda dağ su ilə doldura bilərsənmi? Mir Cəlal. □ Dağ eləmək – Sonadək əridilən şey. O, yağ gətirdi, dağ elədi, bir azdan da bal töküb, [halva] hazır etməyə başladı. S.Rəhimov. Dağ olmaq – qızmaq, ərimək. Dağ olmuş yağın gözəl qoxusu bütün ev-eşiyi bürüməkdə idi. Ə.Vəliyev. 3. is. məc. Ağır dərd, qəm, kədər, qüssə, ürək yarası. Ayrılıq dağı. Övlad dağı. – Əzizim, qardaş dağı; Qaf dağı, qardaş dağı; Hər dağ olsa, çəkilər; Çəkilməz qardaş dağı. (Bayatı). Vidadi xəstəyəm, ey gözüm sağı! Artıbdır sinəmin düyünü, dağı. M.V.Vidadi. Nə yaman dağ imiş oğul dağı. X.Natəvan. // Şiddətli təsir. ◊ Dağ basmaq (bədəninə, ciyərinə, ürəyinə və s.) məc. – bax dağlamaq 3-cü mənada. [Fatma xanım:] Ey yeri-göyü yox yerdən yaradan Allah! Məni il yarımdır ağlar qoyubsan, gülüzlü qızımı əlimdən alıbsan, mənim ciyərimə dağ basıbsan! C.Məmmədquluzadə. Ağadır, xozeyindir, qəbul; daha mənim canıma dağ basmağa nə haqqı var? Mir Cəlal. Dağ qoymaq, dağ çəkmək – bax dağ basmaq. Bivəfa yar sinəmə; Dağı çəkib dağ üstdən. (Bayatı). [Saranın] ölümü mənim sinəmə dağ çəkdi. C.Cabbarlı. Sədəfin ölümü ürəyimə çal-çarpaz dağ çəkdi. M.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dağ2 is. 1. Yerin hündür, dik, yamaclı və zirvəli hissəsi. Qafqaz dağları. – Dağ dağa rast gəlməz, adam adama rast gələr. (Ata. sözü). Adətən ətəyi, yamacları və zirvəsi nisbətən aydın görünən hər hansı bir yüksəkliyə dağ deyilir. “Ümumi fiziki coğrafiya”. Buludlara dəyir uca dağları; Cənnət guşəsidir gözəl bağları. A.Səhhət.□ Dağın döşü – dağın ön və orta tərəfi, azca mail səthi; dağdöşü. Onlar asta-asta dağın döşünə qalxırdılar. S.Rəhimov. Dağın döşündə otlayan heyvanlar qara nöqtələr kimi xırdaca görünürdü. M.Hüseyn. Dağın ətəyi – dağın başlandığı yer, dağın yerlə birləşən aşağı hissəsi; dağətəyi. Kənd dağın ətəyində yerləşmişdir. Sıra dağlar coğr. – hər hansı bir istiqamətdə uzanan dağ silsiləsi. Qafqaz sıra dağları. Ural sıra dağları. – Keçərək Mil düzündən sıra dağları aşdım; Kürün sahilləriylə bütün eli dolaşdım. Ə.Cəmil. Ətrafa baxdıqca təpələr, qayalar və zirvəsi qarlarla örtülmüş Kiçik Qafqaz sıra dağları görünürdü. S.Şamilov. 2. Yaylaq, dağüstü düzənlik; “aran” qarşılığı olaraq uca yer, dağlıq yer. Köçün dağdan gələndə; Bir quzu qurban, yeznə! (Bayatı). Bir qədər çaydan uzaq; Od qalamış dağda çoban. A.Səhhət. Külfəti dağa çatdırmaq üçün çoxlu pul lazım idi. Mir Cəlal. 3. məc. Çox möhkəm, əzəmətli, sarsılmaz şey haqqında. Bənzərəm bir qocaman dağa ki dəryada durar. M.Ə.Sabir. Sən qoçaqlar içində qoçaqsan gözlərimdə; Ürəyi alov dolu bir dağsan gözlərimdə. S.Rüstəm. 4. məc. Çoxluq, böyüklük, ucalıq kimi təşbeh bildirir (çox zaman “kimi” qoşması ilə birlikdə işlənir). Kitablar dağ kimi yığılmışdır. Buldozerlər dağ kimi qalanan torpaq yığınlarını dağıdır. – Dənizdə çarpışardın dağ boyda dalğalarla; Sahildə əl-qol atıb gəzişərdin vüqarla. S.Rüstəm. Çay da bəzən dağ boyda böyüyür, köklü ağacları qoparıb gətirir, atıb-tuturdu. Ə.Vəliyev. ◊ Dağ dağa (qayaya) rast gəlib – mübahisə edən iki adamdan heç birisinin güzəştə getməməsi mənasında. Dağ kimi (dalında) durmaq – bütün varlığı ilə müdafiə etmək, himayə etmək. Qorxma, dağ kimi dalında durmuşam. Dağa dönmək – 1) genişlənmək, çox böyümək; 2) ürəyi iftixar hissi ilə dolmaq. Dağı dağ üstə qoymaq – çox böyük iş görmək, hünər göstərmək, çox böyük və ağır bir işin öhdəsindən gəlmək. Bütün yoldaşlarımız Araz kimi olsaydı, dağı dağ üstə qoyardıq. A.Şaiq. Dağı dağ üstündən atmaq – bax dağı dağ üstə qoymaq. Ağa Dərviş demək istəyir ki, beş nəfər adam birləşsə, dağı dağ üstündən atar, mən cavab verdim ki, iki nəfər adam da kifayətdir. N.Vəzirov. Dağlara düşmək – ev-eşiyindən avara olmaq; avara-sərgərdan olub insan yaşamayan yerləri gəzmək. Biçarə Kərimin halı pərişan; Gör ki Məcnun olub, dağlara düşüb. Mücrim Kərim.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dağ3 f. 1) qızğın dəmirlə vurulan nişan, damğa; 2) çox isti, yandırıcı; 3) m. dərd, qəm, qüssə, kədər. Dağı-dəruni daxili dərd.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / dağ4 1) ətraf düzənliklərdən aydın seçilən ətəkləri ilə kəskin ayrılan, nisbi hündürlüyü 200 m-dən çox olan yüksəklik. 2) Mis: dağlıq ölkələrdə zirvə. Zəngəzur silsiləsində Qapıcıq (3904 m), B. Qafqazda Bazardüzü (4466 m) və s. Mənşəyinə görə dağlar tektonik, vulkanik və erozion olur. гора mount, mountain
Geomorfoloji̇ termi̇nləri̇n i̇zahli lüğəti̇ / dağ1 Bu anlam müxtəlif dillərdə müxtəlif cür verilib: Litvada “meşə”, alban dilində “daş”, daha hansı bir dildəsə “ağac” anlamını əks etdirir. Qaqauz dilində də “meşə” mənasını verir, onlar daalık (dağlıq) kəlməsini rus dilinə “лесистая местность” kimi tərcümə edirlər. Bizdə də həmin mənalarla bağlıdır. Qaqauz dilindəki fakt göstərir ki, türk dillərində dağ “meşə”, ”ağac” deməkdir. Başqa bir yozum da mümkündür: dağ sözü “hündür” anlamıını əks etdirir. “Hündür” mənası daha inandırıcıdır. Rus dilində də гора sözü “верх” deməkdir. Görünür, tığ (hündür) kəlməsi ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti) Farsca “qaynanmış” deməkdir, Dağ su (qaynamış su) deyirik, dağ fars mənşəlidir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / dağ2 I 1. DAĞ (coğr.) Dağlarının başı qardır; Ağ örpəyin buludlardır... (S.Vurğun); KUH (kl.əd.) Naləmdən oldu kül bu cahan içrə kuhü dəşt; Ey dil, neçin o türreyi-dildar yanmadı (A.Şaiq). 2. dağ bax yaylaq 1 II dağ bax dərd 1
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / dağ1 DAĞ – DƏRƏ Dağ dərəyə, dərə dağa bağlıdır (H.Hüseynzadə). DAĞ – DÜZ Dağlar açar sinəsini selilə; Düzlər yayır mahnısını yelilə (H.Hüseynzadə).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / dağ1 DAĞ I is. coğr. Hündürlüyü 200 m-dən çox olan yüksəklik. DAĞ II is. [ fars. ] Qəm, qüssə, kədər. Sinəmə çəkilən dağı; Dağlara yükləsəm, altında qalar (S.Vurğun). DAĞ III is. Dağlama, yandırma. Bədəninə dağ basmasam, atamın oğlu deyiləm (Ə.Haqverdiyev).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / dağ2 1 I сущ. 1. гора. Dağa dırmaşmaq взобраться на гору, dağa çıxmaq взойти (подняться) на гору, dağdan enmək спуститься с горы, dağları aşmaq перейти, перевалить через горы, dağın ətəyi подошва горы, dağın döşü склон, скат горы, dağın başı вершина горы, dağın dibi подножие горы, dağın yalı гребень горы, qayalı dağlar скалистые горы, qarlı dağlar снежные горы, геогр., геол. vulkanik dağlar вулканические горы, konusvari dağlar конические горы, qübbəvari dağlar куполообразные горы, adavari dağlar островные горы, yastanvari dağlar платообразные горы, yastanalı dağlar плосковерхие горы, sualtı dağlar подводные горы, tava dağlar столовые горы, tektonik dağlar тектонические горы 2. горка, небольшая возвышенность 3. эйлаг (летнее пастбище в горах). Dağda dəyə qurmaq поставить юрту на эйлаге II прил. горный: 1. относящийся к горам. Dağ adamı горный житель, dağ yolu горная дорога, dağ çayı горная речка, dağ massivləri горные массивы, dağ silsiləsi горная гряда (цепь, хребет), dağ bulağı горный источник, геогр. dağ düyümü (qovşağı) горный узел, dağ iqlimi горный климат, dağ uçgunu горный обвал, dağ sistemi горная система, dağ zirvəsi горная вершина, dağ səxrası горная пустыня, dağ seli горный поток, dağ gölləri горные озёра, dağ qolları горные отроги, dağ yeli горный ветер, dağ torpaqları почвовед. горные почвы; зоол. dağ faunası горная фауна, dağ vələmirquşu горная овсянка, dağ qaranquşu горная ласточка, dağ tetrası горный тетерев, dağ fərəsi горная курочка, dağ qartalı горный орёл, животнов. dağ biçənəkləri горные сенокосы, dağ otlağı горное пастбище, лес. dağ palıdı горный дуб, dağ şamı горная сосна 2. относящийся к разработке полезных ископаемых. горн. Dağ (mədən) avadanlığı горное оборудование, dağ (mədən) sənayesi горная промышленность, dağ çınqılı горный гравий, dağ (mədən) işləri горные работы; dağ qatranı горная смола, dağ bülluru горный хрусталь, бот. dağ razyanası лазурник, dağ novruzu (meşə novruzu) цикламен ◊ dağ kimi qarşısında durmaq стоять, стать перед кем-л. горой, как преграда (о серьёзном препятствии); dağın başına qaldırmaq (çıxarmaq) kimi, nəyi возносить, вознести до небес кого, что; dağ dağa qovuşmaz, adam adama qovuşar гора с горой не сходится, а человек с человеком встретится; dalında dağ kimi durmaq kimin стоять горой за кого; gözündə dağ kimi durmaq см. dağ kimi qarşısında durmaq; elə bil üstümdən dağ götürüldü словно гора с плеч свалилась; ürəyi dağa dönmək гордиться, испытывать чувство гордости за кого-л., что-л.; dağa dönmək: 1. вырасти, стать большим; 2. испытывать радость, чувство гордости; dağa arxalanan kimi arxalanmaq kimə, nəyə надеяться, положиться как на каменную стену на кого, на что; dağı dağ üstə qoymaq горы своротить (свернуть); dağı yerindən oynatmaq сдвигать, сдвинуть горы; elə bil alçaq dağları o yaradıb возомнил о себе (о ком-л.); dağ dağa rast gəlib нашла коса на камень; dağlara düşmək скитаться, бродяжничать; dağlar qədər: 1. много, в большом количестве; 2. с гору, огромный, колоссальный; aralarında dağlar qədər fərq var отличаются друг от друга как небо и земля 2 I сущ. 1. клеймо, тавро. Dağ basmaq ставить клеймо 2. отметина, отпечаток, след клейма 3. поэт. душевная боль, рана II прил. 1. кипяченый. Dağ su кипяченая вода, кипяток 2. топлёный. Dağ olunmuş yağ топлёное масло; dağ etmək, eləmək: 1. растапливать, растопить (о масле). Yağı dağ eləmək растопить масло 2. перен. решать, решить, разрешать, разрешить что-л., договориться о чём-л. İşi dağ etmək договориться в отношении какого-л. дела ◊ dağ çəkmək kimə наносить, нанести глубокую обиду, причинить глубокую боль кому; ürəyinə dağ çəkmək kimin глубоко ранить душу, сердце чьё; göz dağı то, что (или тот, кто) служит причиной душевной боли; göz dağı çəkmək kimə причинить неутешное горе к ому, ürəyində dağ kimi qalmaq лечь камнем на сердце
Azərbaycanca-rusca lüğət / dağ1 I. i. mountain, (alçaq) hill; başı qarlı ~lar snow-capped mountains; ~a çıxmaq to go* uphill; ~dan enmək to go* downhill; ~ın döşü the slope of the mountain; ~ın ətəyi the bottom / the foot of the mountain; foothills; ◊ bir kəsin dalında / arxasında ~ kimi durmaq / dayanmaq to defend smb. with might and main, to stand* through thick and thin, to be* solidly behind smb. II. s. mountain; ~ silsiləsi mountain chain, chain / range of mountains; ~ keçisi mountain goat; ~ xəstəliyi mountain sickness; ~ keçidi mountain-pass III. i. brand; ~ basmaq to brand (d.); to stigmatize (d.); ~ çəkmək to inflict deep mortification, to wound deeply, to hurt smb.’s feelings deeply; bir kəsin ürəyinə ~ çəkmək to hurt* / to wound smb.’s heart; to offend smb. deeply, to break* smb.’s heart IV. s.: ~ su boiled water V. z.: ~ etmək (yağı) to melt (d.); (aydınlaşdırmaq) to explain (d.) thoroughly, to clarify (d.) completely
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / dağ1 I is. montagne f, mont m ; bir kəsin arxasında ~ kimi durmaq défendre qn de toutes ses forces II sif. de montagne ; montagneu//x, -se ; ~ silsiləsi chaîne f de montagnes III is. marque f (au fer chaud) ; ~ çəkmək marquer au fer chaud IV ~ su eau f bouilliante V zərf. yağ ~ etmək fondre le beurre ; éclaircir vt
Azərbaycanca-fransızca lüğət / dağ1 [fars.] 1. сущ. ттагъ, тагъма (ифирнавай ракьувди тунвай гел); dağ basmaq тагъма илисун, ракь ифирна жендекдал илисун; 2. прил. ргазвай, ргар (яд); // dağ eləmək ттагъ авун, цӀурурун (гъери); dağ olmaq ттагъ хьун, цӀурун (гъери); 3. сущ. пер. чӀехи (залан) дерт, гъам, рикӀин хер (тӀал); oğul dağı хцин дерт; ayrılıq dağı чаравилин дерт; // dağ basmaq (bədəninə, ciyərinə, ürəyinə və s.) кил. dağlamaq 3); dağ qoymaq, dağ çəkmək кил. dağ basmaq.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dağ2 сущ. 1. дагъ; dağın döşü дагъдин хур; dağın ətəyi дагъдин цен, дагъдин кӀан; sıra dağlar геогр. дагъларин цӀиргъ; // дагъдин; dağ havası дагъдин гьава; 2. сув, яйлах, кьакьан чка, дагълух чка; // суван, дагъдин; dağ çiçəyi суван цуьк; dağ keçisi суван цӀегь, дагъдин цӀегь; 3. пер. гзаф кӀеви, мягькем, къарсур тежер затӀунин гьакъинда; dağ da olsan dağa daldalan. Ata. sözü дагъдизни далу кlанда; 4. пер. (тешпигьра) са куьнин гзафвал, чӀехивал, кьакьанвал къалурун манада (мес. дагъ кьванвай, дагъ хьтин, дагъ хьиз); ** dağ dağa (qayaya) rast gəlib дагъ чархал (дагъдал) гьалтна (гьуьжетдай са касдал гьа вич хьтин сад гьалтун, гьуьжетзавай кьве касдикай садни кьулухъ тахьун манада); dağ kimi (dalında) durmaq дагъ хьиз (кьулухъ) акъвазун, арха хьун, далу хьун, вири гужуналди хуьн, нафакьадиз къачун; dağa dönmək а) генг хьун, гегьенш хьун, ахъа хьун, чӀехи хьун; б) рикӀ дамахунин гьиссеривди ацӀун; dağı dağ üstə qoymaq дагъ дагъдал эцигун, гзаф чӀехи кар авун, гьунар къалурун, гзаф чӀехи ва залан са кардин вягьтедай фин; dağı dağ üstündən atmaq кил. dağı dağ üstə qoymaq; dağlara düşmək дагълара гьатун, кӀваливай-къавай хьун; валара гьатун, авара хьана инсан яшамиш тежер чкайра къекъуьн.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dağ