* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 miqd. s. [fars.] Yüz (adətən afərin, mərhəba, heyif kimi sözlərin əvvəlinə gətirilərək onların təsir gücünü artırmaq üçün nida məqamında işlənir). [Ustadlar:] Hər görən söyləyə: ay səd afərin! Nəinki məclisdə yüz qanan ola. “Lətif şah”. Oxudum, öpdüm, gözə sürtdüm, dedim: səd mərhəba! Gözüm üstə var yerin, ey gülüzarın kağızı! M.P.Vaqif. Məst olmadığım dəm yox idi dəhrdə bir gün; Səd heyf ölən vəqtdə huşyar ölürəm mən. S.Ə.Şirvani.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / səd2 SƏD f. yüz. SƏ’D ə. 1) xoşbəxtlik, bəxtiyarlıq; 2) uğur gətirən şey; 3) astrologiyada: uğurlu ulduz. Sə’di-əkbər «böyük uğurlu ulduz» Müştəri; sə’di-əsğər «kiçik uğurlu ulduz» Zöhrə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / səd1 числ. устар. сто; употребляется в сочетаниях: səd afərin! səd mərhəba! браво! молодец во сто крат; səd heyf жаль во сто крат (очень жаль)
Azərbaycanca-rusca lüğət / səd