* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Sığal, sığallama. □ Tov vermək – sığallamaq, yaraşıq vermək. Yanağın yanında zülfə tov vermiş; Ucun sancmış tər duvağın üstündən. M.P.Vaqif. ◊ Tov tutmaq – bax toy tutmaq (“toy”da). [Şəhrəbanu xanım:] Vallah, ona bir tov tutaram ki, gəldiyi yolu da azar, özü də Pariji unudar. M.F.Axundzadə. Tova düşmək – əngələ düşmək, fəlakətə uğramaq, bəlaya düçar olmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tov2 1 сущ. устар. 1. крутка, закручивание (нити, пряжи т. п.) 2. поглаживание; tov vermək: 1) крутить, закручивать (нить, пряжу) 2) гладить, поглаживать, погладить (слегка гладить ладонью, пальцами и т.п. по чему-л. кого-л.). Zülfə tov vermək поглаживать волосы 3) наводить, навести лоск (глянец, блеск); tov tutmaq см. toy tutmaq; дать жару, дать жизни к ому (сильно выбранить, выругать кого-л.); tova düşmək: 1) попадать, попасть в переплет, в переделку (оказаться в сложном, затруднительном, опасном или неприятном положении) 2) потерпеть невероятные бедствия, лишения 2 сущ. диал. ниша с дымоходом для лампы
Azərbaycanca-rusca lüğət / tov1 сущ. тав, сигъал; кап (гъил) алтадун (чӀарарилай); tov vermək тав гун, сигъал гун, гъил (кап) алтадна дамах гун (мес. чӀарариз); ** tov tutmaq кил. toy (toy tutmaq); tova düşmək кӀеве гьатун, энгелда гьатун, кьил баладик акатун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tovI (Bakı, Dərbənd) 1. divarda əl çırağı qoymaq üçün bacası olan taxta (Bakı); – Çırağı tova qoy; – Çırağı tovdan gəti 2. baca (Dərbənd). – Tovun içi qurum tututdu II (Dərbənd) dağ. – Tov yerinnən gələdi
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.