* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [alm. Schine] 1. Təkər qurşağı; təkərin üstünə taxılan dəmir çənbər. Təkərin dəmir şini xırda daşları əzib qıcırdadı. İ.Şıxlı. // Avtomobil təkərinin, içi hava ilə doldurulan rezin çənbəri. Şinlər [avtomobilin] sərbəst gedişini təmin etmək və hərəkət hissələrini tez yeyilmədən qorumaq üçündür. Ə.Əliyev. 2. tib. Bədənin (çox vaxt qolun, qıçın) bintlənmiş yerinin tərpənməməsi üçün sarğının altından qoyulan lövhəcik.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şin2 ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / şin2 I сущ. шина: 1. металлический обруч, которым обтянут обод колеса 2. резиновый обруч, а также оболочка из прорезиненной ткани (покрышка) с резиновой камерой. Avtomobil şini автомобильная шина, kamersiz şinlər бескамерные шины, rezin şin резиновая шина, yüksək təzyiqli şinlər шины высокого давления, partlamış şin лопнувшая шина 3. мед. приспособление, служащее для наложения повязок, обеспечивающих неподвижность больной или поврежденной части тела. Şin qoymaq наложить шину II прил. шинный (относящийся к шине, предназначенный для шин, их изготовления). Şin istehsalı шинное производство, şin zavodu шинный завод; мед. şin sarğısı шинная повязка
Azərbaycanca-rusca lüğət / şin1 [alm. Schine] сущ. шина (1. шин (чархунал акьалждай ракьун ва я резиндин банд, ченбер); // шинрин (мес. завод); 2. мед. бедендин (гзафни-гзаф гъилин, кӀвачин) бинт арушзавай чка юзун тавун патал кутадай кьелечӀ кьул хьтин затӀ).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şinI (İmişli) sovrulmamış taxıl topası. – Şində iki xırman taxıl vardı II (Qax) taxtabiti
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.