* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. dan. 1. Qatışığı olmayan, xalis, xəlitəsiz, saf. Tey buğda unu. 2. Tamam, bütün, səlt. Xörək tey yağdır. – [Banıxanım:] Bağrımı döndərdin tey qızıl qana; Oğul, gedib, ağlar qoyma sən bizi! “Aşıq Qərib”.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tey1 прил. диал. 1. чистый (без примеси чего-л. постороннего). Tey buğda unu чистая пшеничная мука, tey qızıl чистое золото 2. сплошной. Bu ət tey yağdır это мясо – сплошной жир
Azərbaycanca-rusca lüğət / tey1 прил. рах. 1. халис, акахьай затӀ авачир, михьи, саф; tey buğda unu михьи (халис) къуьлуьн гъуьр; 2. чӀим, тамам, вири; xörək tey yağdır къафун чӀим гъери я.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / teyI (Ağdam, Bakı, Cəlilabad, Culfa, Göyçay, Kürdəmir, Meğri, Sabirabad, Salyan, Şamaxı, Şahbuz) tamam, tamamilə, büsbütün. – Bir ət alıf tey yağdı (Ağdam); – Anam bir süzmə bişirmişdi ki, tey yağdı (Bakı); – Ancağ tey yunnan edərük (Kürdəmir); – Bu ət tey ələngədi, sümüx’dü (Meğri); – Tey, daşdan ev tikib (Cəlilabad); – Bu il bizim əkdiyimiz tey xırda buğdadı (Şamaxı); – Bostan tey güldü (Şahbuz) II (Qax, Quba) arıq. – Hər gün nə qədər yiyədü, gənə də teydü
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.