* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. Ad. Koroğlu namın götürən; Yurdunda son olan yoxdu. “Koroğlu”. Qəm yemə, təxfif ver amalına; Az çəkər, heykəl yaparlar namına. A.Səhhət. [Nümayəndə:] Torpaq komissarlığı namindən xəlayiqin səhhətinə bais olası bu suyun lentini kəsirəm. Ə.Haqverdiyev. □ Nam almaq (çıxarmaq) – şöhrət qazanmaq, məşhur olmaq, adı çıxmaq. Qəflətdə yatıb, ad batırıb nam alırız biz; Başa yumruq zolladırız, kam alırsız biz. M.Ə.Sabir. 2. Naminə şəklində tənt. – xatirinə, xatiri üçün, şərəfinə, uğrunda, …üçün. İnsan səadəti naminə quruculuq, yaradıcılıq uğrunda mübarizə. – Bütün xalq … böyük məqsəd naminə çalışır. M.İbrahimov. Dağ əzəmətli tanklar düşmənə hücum edir; Qopur “ura” səsləri azad vətən naminə. Ə.Cəmil.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / nam1 сущ. устар. 1. имя, название 2. слава, известность, репутация. Nam almaq (çıxartmaq) получить известность, приобрести славу, стать известным
Azərbaycanca-rusca lüğət / nam1 [fars.] сущ. 1. тӀвар; nam almaq (çıxarmaq) тӀвар къачун (акъудун), машгьур хьун, тӀвар-ван акъатун; 2. naminə ...патал, хатурдай.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / nam(Füzuli) buğ, buxar. – Əti də doğruyursan, noxut, lobya tökürsən, öz namınnan bişirirsən
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.